به قول کافکا : بغلم کن ، بغلم کن که حرف زدن کافی نیست .... پناه میبرم به رویا ....از شر تمام واقعیت های تلخ ...نمیدانم رسیدن چیست،اما بی گمان مقصدی هست که همه وجودم به سمت آن جاری است...
تا یسال اول دعوا عادیه حالا برا بعضیا برعکسه اولش خوبن بعد گند میشن برا بعضیا هم اول بد بعد اوکی میشن همشم بخاطر اختلاف اخلاقاس به مرور ب تفاهم میرسن اشنا میشن با اخلاقای هم
تو عصبانیت جوابشو نده و جلو چشمشم نباش که حرمتها بشکنن هر وقت داره داد میزنه خیلی خونسرد برو توی اتاقت درو ببند اونم یه کم بعدش آروم میشه یه چندبار اینجوریش کنی خودش میفهمه
سال اول ازدواج دعوا و اختلاف نظر زیاده معمولا تا همدیگه رو بشناسین و اخلاقاتون دستتون بیاد.اگر میبینی گریه کردنت بدتر عصبیش میکنه و فایده ای نداره رو خودت کار کن که ضعف نشون ندی.
سر فرصت هم با شوهرت حرف بزن که اونم جلوی عصبی شدنش رو بگیره و الکی داد و بیداد راه نندازه.
یه وقتایی خودت رو بغل کن، بگو "دمت گرم این راه سخت و طولانی رو اومدی..."