سلام.عزیزم خودت داری اقرار میکنی به این که پدرت مهربونه و این حرفا
البته که یه وقتایی میشه ما دخترا با یه حرف پدر و مادر ناراحت میشیم خصوصا وقتی بچه دار میشیم
این طبیعیه عزیزم.به هرحال فشار زیادی رو متحمل میشی
و همه ی این به دل گرفتن ها از این فشار هست!
دورت بگردم که اینقدر ناراحت شدی و غصه قلبتو به درد آورد
ولی مطمئن باش تو همون دختر خونه ی پدرتی ...چیزی عوض نشده
نترس و نگران نباش
شاید اون لحظه داشته کاری انجاممیداده و ده ها شاید ِ دیگه...
به شاید ها و احتمالات دل خوش باش
نه به منفیات و بداخلاقی ها!!!
البته که به دل گرفتنت ،درسته
به هرحال آدم وقتی از کسی که دوستش داره ،چنین توقعی رو نداره!
ان شاءالله خوشی به زندگیت برگرده بحق امام حسن