كنايه زدن به نامزدم

تو مقصری که اجازه میدی بقیه درباره زندگیت اظهار نظر کنن 

خانواده ی شما و صد البته شما چون اونا وظیفه ندارن البته من نظرم اینه که باید کمک کنن فقط زاییدن مهم نیست که باید اگه دارن کمک کنن ک پسرشون آرامش داشته باشه ولی حالا که نمیکنن و همسرتون خودش تلاش میکنه لازم نیست کسی به شما گوشزد کنه و شمام کنایه بزنید

نامزدت گناه داره 

ب اون چیزی نگو

ب مامان باباش تیکه بنداز

شما مقصر هستین که اولا چرا اجازه ی دخالت به دیگران میدهید و چرا ثبات شخصیتی ندارید و دهن بین هستین و حرف دیگران روی شما تاثیر داره و نادیده نمیگیرید و انتقال دادن پیام هم ناپسند  و کنایه زدن بسیار زشت است خودت را از چشم همسرت میندازی  زندگی شما دو نفر به کسی ارتباطی نداره همسرتون را در تنگنا قرار ندین لطفا دو نفری با هم توافق کنید 

به نظر مگ خانوادتون نباید جلوی شما این مسایل رو مطرح کنند چون شما چکار می تونید بکنید

از طرفی هم حق دارند چون شما الان شاید زیاد متوجه نباشین ولی بعدها حتما از دست خانواده همسرتون ناراحت میشین و با همسرتون مشکل پیدا می کنین

اصلا تصور نکنید این مسایل پیش پا افتاده هست، خیلی خیلی هم مهمه ، خیلی از زندگیها به خاطر همین کدورت ها و دلخوری ها از هم بعد چند سال پاشیده

به نظر من دو خانواده با هم بنشینین و به یک راه حلی برسین والا تا سالیان سال در گیر این مسایل خواهید بود منظورم اینه که توقعاتتان را برای نامزد و خانو اده نامزد مطر ح کنید و پاسخشونو بشنوین