حداقل های زندگی از نظر مادی

بببن اون دیگه یه انتخاب سخصیه طرف میگه من مبخوتم خرجمو یکی دیگه بده ولی اونی که این انتخاب رو کرده دیگه حق نداره خودشو تو زندگی صاحب نظر بدونه

البته منظورم زندگی های الانه

من که حاثر نلودم و نیستم انقدر یطحمو بیارم پایین

من تو خونه بابام مستاجر بودم

با مردی ازدواج کروم که از مال دنیا یه ۲۰۶دداشت که اونم نثف بیشترش قسط بود

بهش گفتم امکان نداره برم خونه مستاجری اما ننشستم که اون خونه بخره دوتابی کار کردیم یه خونه ۳۹ متری قولنامه ای خریدیم توی کرج

من هر روز بین تهران کرج رفت و آمد کرد بعد از ۶ ساا ۳۹ متریمون شد ۷۵

من به اندازه همسرم کار میکنم بیرون و پول درمیارم به اندازه اونم حق انتخاب و نظر دارم تو زندگی اونم تو خونه به انداره من کار میکنه حتی الان که لچه کوچیک داربم به انداره هم بچه داری میکنیم

این یه زندگی مدرنه یه تفکر مدرن

بنظرمن یه دختر انقدر باید کوله بار خودشو از همه لحاظ سنگین کنه که یه موقعیت خوب برای ازدواج براش پیش بیاد...

دختری که به خودش برسه ،دانشگاه رفته باشه وتو محیط بیرون سرکار بره خیلی موقعیت ها براش میتونه باشه و توقعاتش بالاتره نسبت به برعکس این قضیه...

اخه ما خودمون اگه پسر بودیم‌مگه چی داشتیم تو سن ۳۰ سالگی؟

عزیزم حالا که نیستیم ..

از ماها که ازدواج کردیم هم گذشته ولی برای دخترهای مجرد نوجوان من هنیشه پیشنهادم این بوده که تا میتونین همه جوره کوله پشتیتونو سنگین کنه تا یه موقعیت خوب براتون پیش بیاد..موقعیت دختری که خونه نشین بوده با دختری که تو شرکت ها یا هرجایی که مرتبط با رشته ی تحصیلیش بوده فرق میکنه ۱۰۰٪

متاسفانه

خب اگه انسان عقلانی فک کنه صد در صد همه جوانب رو در نظر میگیره و باتوجه به واقعیتی که وجود داره برای اکثریت خواسته هاش تعیین میکنه