سلام خیلی ناراحتم اومدم اینجا حرف بزنم 😢 ب بابا مامانم میگم چرا نمیزارین برم بیرون ،ادم باید بره تو اجتماع یا مثلا بره خرید کنه و اینا تا یاد بگیره خیلی چیزا رو ،بهشون میگم بیست و خوردی سالمه ولی مث بقیه دخترا نمیتونم برم بیرون مث ادمای زندایی همیشه باهام رفتار میکنین بعد توقع دارین از همه بهترم باشم. من حتی حق ندارم گریه کنم تا بییینن میگن چی شده حتما ی پسر باز چیزی بت گفته کلی گیر بهم میدن. هر کار میکنم فکرشون میره سمت پسر. چون قبلا ی خطا کردم ک اونم تقصیر من نبود یه اقایی دوسم داشت ب مامانم گفتم ی چیزی بهت میگم بین خودمون باشه گفت ن و بعدش فهمیدن و چند ماه از همه چی محرومم کردن حالا هر سری هر چی میگم اونو میزنن تو سرم . میگن بزاریم بری بیرون ولگردی میگم مگه بقیه دخترا میرن بیرونی بازاری کافه ای ولگردن میگن اره ،اونا خوب نیستن ،دیگه خسته شدم واقعا . انگار زندایی ام .دلم میخاد فرار کنم از خونه .از دستشون راحت بشم .هیچ رقمه نمیخان این عقاید قدیمیشونو عوض کنن😭😭😭
یه تجربه بگم بهت. الان که دارم اینجا می نویسم کاملاً رایگان، ولی نمی دونم تا کی رایگان بمونه. من خودم و پسرم بدون هیچ هزینه ای یه نوبت ویزیت آنلاین کاملاً رایگان از متخصص گرفتیم و دقیق تمام مشکلات بدنمون رو برامون آنالیز کردن. من مشکل زانو و گردن درد داشتم که به کمر فشار آورده بود و پسرم هم پای ضربدری و قوزپشتی داشت که خدا رو شکر حل شد.
منم الان نمیتونم برم بیرون چرا چون اکثر مواقع نمیتونستم بیرون برم همیشه ام با کلمه تو چهرت خوبه جرات نداریم بیرون بفرستیمت خرم کردن ک الان حتی یدونه نونم بلد نیستم برم بگیرم بلد نیستم با کسی ارتباط برقرار کنم همشم ریشه داره تو همین تو خونه موندنا الانم ک میتونم اجازم دست خودمه بلد نیستم تنها برم بیرون
میشه واسه اینکه نی نی مو صحیحو سالم بغل کنم دعا کنید یا کاشِفَ الْکَرْبِ عَنْ وَجهِ الْحُسَینِ اِکْشِفْ کَرْبى بِحَقِّ اَخیکَ الْحُسَیْنِ علیهالسلام