داستان زندگی من (3)

بلند شدمو رفتم پیش خانواده نشستم..کمی تخمه خوردیمو رفتیم خونه ای ک اجاره کرده بودیم...و خوابیدیم..

فردا شدو رفتیم خرید ازاین مجتمع به اون مجتمع ..

من انتخاب میکردمو ابجیم باهام دعوا میکرد

میگفت چرا مشکی

و با حرص نگام میکردو میخواست خفم کنه..

یکی دوتا کافه هم رفتیمو یخورده چیز میز خوردیم..شهر جالبی بود

روزا میگشتیموشباکنارساحل تادیروقت مینشستیم و شماره هایی ک واسم میومد واسه رابطه های الکی

گرچه اگر راستم بود من دیگه پشت دستمو داغ کرده بودم...بااینکه تو اتفاقای گذشتم من بی تقصیر بودم..

و سرانجام،روزی از همون روزا،

اماده شدیم ک برگردیم...

من یه شلوار لش شیش جیب طوسیه پاچه کش بایه کفش اسپرت طوسی و پیرهن مشکی استین بلند که روش عکس حصین خواننده رپ بود(دوسش داشتمو بااهنگاش مامان بابامو اذیت میکردمو کلی خرکیف میشدم.حرصی میشدن😂

گرچه اونام با دیدن دلقک بازیام خندشون میگرفتوجلوخودشونومیگرفتن ک نخندن ومن پررو نشم😂)

 مخصوصا پوشیده بودمش ک توراه اذیتشون کنم😁

با یه کلاه کَپ مشکی که موهام زیرپیرهنم بود

از جزیره زیبای قشم برگشتیم به سمت اسکله و باز وارد لندیگراف شدیم..

صبح زود بود..

از ماشین پیاده شدموگوشه لندیگراف وایسادم..ابجیمم کنارم بودو گوشیشو دراورد و اهنگ آرش رو پلی کرد..اهنگ پیور لاو

دستامو کرده بودم تو جیب شلوارمومحو افق بودم

میخوام ک وقتی خوابی،کنارتوبشینم/اگه یوقت خوابم برد باز خواب تورو ببینم/عطرنفس های تو به تنم بپیچه/کاش بدونی که زندگی بدونه تو هیچه/

میخوند و حس ارومی داشتم...و محو دریا و ماهیاش ک واسه خوردنه نون هایی ک مسافرا واسشون میریختن،میپریدن بالا

رسیدیم اسکله بندر عباس..و سوارماشین شدیمو راه افتادیم

توی راه،به مامانم گفتم گوشیتو بده میخوام اهنگ بذارم...نگام کردو گفت چه اهنگی؟

گفتم بده حالا یه اِبی،داریوشی،فرامرزاصلانی ای چیزی پلی میکنم..

گفت خودم الان برات پلی میکنم😃😒😁

گفتم نه بده خودم ببینم با کدومش الان اُخت میگیرم..

باز برگشتونگام کرد..

من مظلومانه نگاش کردم با لبخند😊

نگای پیرهنم کردو گفت معلومه میخوای کیو پلی کنی😏

من😁😁😁😁😁😁

خلاصه دادو من شروع کردم😁

از اهنگ هییییی بابا خفن😁😁😁

صداش بلندو منم باهاش میخوندمو دستامو مثل رپرها تکون میدادم😁

اوناهم حرص میخوردنوگاهیم خندشون میگرفتومن حال میکردم😁

وقتی هم از کنار ماشین ابجیم اینا رد میشدیم نگاشون میکردم ک دوتایی مثل گروه سرود دارن میخوننو میرن😁

بعدش رفتیم بندرعباس و کمی گشتیم و یه روزم موندیم.

نزدیکای ساعت5بعدازظهر اومدیم خونمون...

خیلی خسته شده بودم..

لباساموگذاشتم سرجاشونواونایی هم ک خریدم گذاشتم تو کمدو بعداز حموم،رفتم تو اتاقمو خوابیدم...

شبم بیدار نشدم بسکه خستم بود..البته نصفه های شب بیدارشدموبازچشاموبستمو خوابیدم..

فرداش ساعتای 10صبح بیدارشدم..

سرم سنگینی میکردورفتم از اتاق بیرون..

مامانم گفت یکم پیش ابجیت اینا رفتن ..

این مسافرت حالموکمی بهتر کرده بود...کمی...

ولی همونم جای شکر داشت ..

یه روزی از روزای مهرماه ک نشسته بودم توی سالن و داشتم فیلم میدیدم،مامانم اومد کنارم نشستو گفت آنید...

گفتم بله

گفت من به فکرتم... اکثر دخترای هم سن و سالت ازدواج کردنو رفتن سر خونه زندگیشون...

نمیگم از دستت خسته شدیمااا..نه

برعکس..من به تو خیلی وابسته ام..نمیدونم اگر نبودی چیکار میکردمو چی به سرم میومد...هروقت ک ناراحتم فقط تو هستی ک با حرفای خوبت منو اروم میکنی...

ولی آنید... این نه گفتنت به خواستگارات،این فراری بودنت از ازدواج،این بی احساس بودنت نسبت به پسرا،منو میترسونه عزیزم..

گاهی شبا باخودم فکر میکنم اگر آنید هیچوقت ازدواج نکرد چی

اگر تشکیل زندگی و خانواده نداد چی

اگر هیچوقت تو عمرم بچه های آنیدو نبینم چی ..

ساکت و اروم به حرفاش گوش میدادم..

باخودم گفتم..مادر...چقدر مادر به فکر بچشه..واقعا مامانم حق داره..مادره دیگه..چی بگم

دیدم هیچی نمیگه و منتظر حرف منه..

گفتم مامان..چرا فکر میکنی خوشبختی تو ازدواج کردنه...اصلا شاید من با ازدواج نکردن خوشبخت بشم..چرا مامانا فکر میکنن تنها راه خوشبختی بچه هاشون تو ازدواجه..

نگاش کردم..

با چهره ناراحت و نگران نگاهم میکردم

چقدر تو چشماش غم بود..

سعی کردم اوضاع رو جمع کنم..

گفتم نمیگم من مجرد بمونماااا کلی گفتم

یکم خیالش راحت تر شدو باز شروع کرد...

آنید.....

سعی کن مثل دخترای دیگه اون گوشه ذهنت یکمم به تشکیل خانواده فکر کنی

دختر اگر از وقتش گذشت ممکنه اون چیزی ک میخاد گیرش نیاد...تو الان که بَرو رو داری بهش فکر کن

اصلا آنید یچیزی...

جان..

نگای سونیا کن..مگه همسن تو نیست؟؟ماشالله ماشالله...ببین عقد کرده چقدر با علی خوشبخته...

ببین علی چقدر بهش میرسه واسش طلا و خونه و ماشین خریده.. ببین چقدر هواشو داره و از گل نازکتر بهش نمیگه ببین...

اخ....مادرم...مادر من...تبری که با زبونت گرفتیو داری بی انکه بخوای،من رو باهاش تیکه تیکه میکنی رو بذار کنار...

تو چی میدونی از آنید..

تو چه میدونی از زخم های عمیق گذشته

که اینطوری داری نمک روشون میپاشی...مادر.. نزن..نزن..نزن

اون روزا به هر بدبختی بود گذشت و

یه شب بابام اومد خونه و گفت همکارشو دعوت کنیمو خانواده خاکی هستن و اینجا کسیو ندارن و غریبن...

مامانمم قبول کرد..

چندشب بعد من بزور اماده شدمو رفتم کمک مامانم..

مهمونا اومدن..یه اقایی بود که متخصص غدد بود خیلیم بافرهنگ و باشخصیت..خانمش یه زن متشخص ک خیلیم زیبا بود و دخترشون ک چندسالی ازمن کوچیکتر بودو پسرشون که بهش میخورد 28سالش باشه...

اونشب با پذیرایی کردن ما و صحبت باهاشون گذشت..

بعدازدوشب مامانش زنگ زدومنو واسه پسرشون خواستگاری کرد..که اره پسرم دخترتونو دیده و چندسالی با پدر آنیدجون اشنایی داره و میگه من این دختررو دوست دارم.

پسرشون هیکل معمولی داشت با چشمای سبز

و موهای خرمایی

ولی سنش بالا تر از چیزی میزد ک واقعا بود(تقریبا24بود)

شبی ک خونمون بودن اصلا صحبتی نمیکردوعاقل نشسته بود..منم اصلا کاریش نداشتموعادی برخورد میکردموصحبت میکردم با مامانش اینا..ولی اون انگار خجالت میکشید..

مامانموبابام حسابی طرفدارش شده بودنو کلییی ازش تعریف میکردن..

پسره اصرار داشت باهام حرف بزنه حتی اگر شده 20دقیقه..و من میگفتم نه..

تااینکه یه شب اومدن خونمون و منو تو عمل انجام شده قرار دادنو با مجبوری و رودرواسی وارد اتاق من شدیم تاباهام صحبت کنه.نشستوسرشو انداخت پایینواز عشقش بمن گفت اونم با جزئیات و کلی حرفای عاشقانه

و من بی هیچ حسی و حوصله ای ب حرفاش گوش دادم تا همه حرفاشو بزنه و تموم کنه..

در اخر بهم نگاه کردو

من بهم نگاه کردموگفتم ببینین!من وارد اینچیزا نمیشمومیخوام درس بخونم

اونم گفت من در کنارتموبهت کمک میکنم

اصلا دلم نمیخواست..به هییییچ عنوان..

دیدم هرچی سعی میکنم غیر مستقیم بهش بفهمونم،تو این باغا نیست..و میخواستم جوری بگم ک غرورش نشکنه و اذیت نشه...

گفتم ببینین!شما پر از ارزش و احترامینولیاقت بهترینارو دارین ولی جواب من منفیه امیدوارم توزندگیتون خوشبخت باشین

این نه گفتن من هم چیزی از ارزش های شما کم نمیکنه..

اونم به هر طریقی بود قبول کردو این قضه تموم شد رف...

اون روزا واسم بی روح و عادی میگذشت و من هرروز ک از خواب بیدار میشدم روی فکرهام تمرکز میکردموسعی داشتم بازسازیشون کنم...میدونستم ک همه چیز تو فکر ادمیه

اینکه کسی احساس خوشبختی کنه یا بدبختی یه عامل درونیه و در افکار ادمیه ک این افکار روی حسش هم تاثیر میذاره...

روزی ک تصمیم گرفتم تنها باشمو احساسموکور کنم،میدونستم خیلی چیزا رو از دست میدم..مثل احساس خوشبختی کردن و لذت بردن حتی از چیزای کوچیک

ولی در عوضش دیگه کسی نمیتونست دلمو بلرزونه و قلبمومغزم در ارامش بودن....

همه چیز تو فکر آدمیه..اره..رو یه برگه افکاری که میخواستم پرورششون بدمونوشتم یکطرف و افکارقشنگی ک باعث شده بودن زجر بکشمونابودبشمو میخواستم کمرنگه کمرنگشون کنمم نوشتم طرف دیگه

و هرروز ..هرروز روشون تمرکز میکردمو ذهنمو اونطور که میخواستم مدیریت میکردم