باور میکنین من یه دختر اروم و مهربون و کم حرف بودم،،یعنی همه فامیل میگفتن،،از موقعی که ازدواج کردم شدم یه زن عصبی ،،که مدام رو خانواده خودم و شوهرم خالی میکنن،،کسایی هم که باعث این همه عصبانیت تو منن،،کنارشون اروم مث بز رفتار میکنم خسته شدم از خودم،،هر چه به شوهرم میگم بیا خونه رو عوض کنیم از اینجا بریم انگار نه انگار میگه چن سال دیگه،منم بهش میگم تو اون موقع حتما مردم،،جاریام مدام نیش و کنایه میزنن هر کدوم یه مدلی،،مادر شوهرم شدم مخزن اسرارش مدام پیش من گلایه همه عروسا و هر بدبیاری باشه رو میکنه،،دیگه عصبی شدم ،،اگه یکی از جاریام حرف من رو زده باشه حتما بهم میرسونه،،دیگه تو این خونه خسته شدم. بچه هام چه گناهی کردن
بیشتر دعواهای ما بخاطر خانواده شه،،بسکه اتیش میسوزنن
سلام. من هم یکی از همین دیوانه هام
خودتو بزن به بیخیالی چون چاره ی دیگه ای نیست
آخی انشالله ک خونه بگیریدو برید از اونجا.ولی رفتو آمدتو کم کن باهاشون تا راحت باشی
خدا بهت صبر بده شوهرتو راضی کن از اونجا برو نمیدونم چرا اصلا میرید جای خانواده شوهر
خوب کمتر ببین مادر شوهرتو نرو خونش
به مادر شوهرت بگو حرف بقیه رو پیش من نزن
خودتم عزیزم سرگرم کن
خودتو درگیر آدمای مریض مکن
نماز زیاد بخون وازخدا صبربخواه
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
