من تو دوران عقد جدا شدم. البته 10 سال تقريبا گذشته. اما تا حدودي با شرايط بعد از طلاق آشنايي دارم
درسته شما بچه داريد و شرايطتون متفاوته اما براي اينكه بتوني با شرايط كنار بيايي بايد اول با شرايط جديد سازگار بشي و اونو بپذيري. به گذشته رجوع نكني يا مدام اتفاقات تلخ و ندانم كاريهاي همسرت و ديگران رو مرور نكني.
هر چيزي كه خاطرات تلخ رو واستون يادآوري ميكنه از خودتون دور كنيد.
با آدمهايي كه فازشون بدبينيه و انرژي منفي ميدن و كلا نيمه خالي ليوان رو نگاه ميكنن اصلا در ارتباط نباشيد. يا حداقل ارتباطتونو كمرنگ كنيد.
سعي كنيد خودتونو و تواناييهاتونو باور داشته باشيد. و بهشون پر و بال بديد
از نقاط ضعفتون چشمپوشي نكنيد بلكه سعي كنيد رفعشون كنيد
هر وقت دلتون ميگيره و يا حس خستگي ميكنيد الكي خودتونو گول نزنيد و اداي آدمهاي قوي رو درنياريد. با يكي كه خيلي بهش اعتماد داريد و ميدونيد آدم خوشفكريه حتما درد و دل كنيد.
براي تربيت صحيح فرزند دلبندتون اگر با شماست، زمان صرف كنيد. روحيه شاد و اعتماد به نفس شما تو روحيه اونهم تاثير مثبت ميذاره گلم.
موزيك گوش كنيد. يا هر كاري كه بهتون حس خوب ميده. مثلا پارك رفتن با فرزندتون، رفتن به گلخونه. خريد گل، كتاب، آشپزي، شيرينيپزي و ....... (بستگي به خودتون داره) اونو كشف كنيد.
به وضع ظاهريتون هم اهميت بديد. اما به طرز فكر ديگران و حرفهاي مردم هرگز اهميت نديد.
سرگذشت يا زندگينامه زنان موفق رو مطالعه كنيد و ازشون الهام بگيريد