این تاپیک و برا دل خودم نوشتم ولی دوست داشتین بخونین
قدر لحظه هایی که کنار عزیزانتون هستین بیشتر بدونین،اونایی که یه لحظه طاقت دوری شونو ندارین،اونایی که دلتون پر میکشه ی بار در خونتون و بزنن بتونین ی ساعت کنارشون با دل خوش بشینین و تو صورت شون نگاه کنین و لذت ببرین ،اونایی که راه دورن میدونن چی میگم،همونایی که کرونا باشه یا نباشه براشون فرق نداره در هر صورت خانواده شون کنارشون نیست...از خدا ممنونم بخاطر همه نعمت ها ولی... بشدت دلتنگم 💔فقط با کسانی که دوسشون دارم مجازی ارتباط دارم و حسرت به دل موندم بتونم هر وقت که بخوام ببینمشون و ازشون انرژی بگیرم... فردا هم که تولدمه بیشتر دلم گرفته💔
هیچ کس جای خانواده رو نمیگیره،هیچ کس مث خانواده دلسوز خود ادم نیست💔
