مشکل اینه که رنج گریز هستیم، البته طبیعیه که آدمیزاد فطرتا بخواد از رنج و سختی دوری کنه ولی اینکه به حدی باشه که از طبیعت زندگی خودش که به صورتی غریزی هم بهش تمایل داره، واقعا زیاده روی هست
هر مرحله از زندگی ما یه رشد و تجربه است که نمیشه بخاطر ترس از سختی ازش فرار کرد، رشد همراه با درد هست، ولی باید گذروند، چون هر کدوم دوره ای داره که اگه طی نشه تو سنین بالاتر دچار مشکل میشید چه عاطفی و چه جسمی
یه مقدار با این کنار بیاید که دردسر و مشکلات همیشه هستن چه با ازدواج و بچه و چه بدون اونا
و قرار نیست همیشه ازش فرار کنی بلکه گاهی باید با آغوش باز بری سمتش
مگر نه نسل بشر تا الان منقرض شده بود