كلي نميشه گفت..
س خانمي مجبوره براي رفاه بچه هاش بره سركار..در واقع اون درامده براش مهمه خب اين نكات مثبت و منفيش ميچربه.
من خودم كارمند جاي دولتي و خصوصي بودم.
وقتي بچه نداري واقعا خوبه كه بري ولي وقتي بچه دار ميشي استهلاكت بي نهايت بالا ميره..
چون اصولا ساعت كاري هفت نمي هشت هست تا پنج(اصول ادارات و وزارت كار و اينا)
شما مسيرت نزديك باشه،ماشيننم داشته باشي(كه عملا نود درصد اين شرايطو ندارن) بايد پنج و نيم شش پاشي،بچه رو امادع كني بري بزاري مهد بري سركار..شش هفت برسي خونه سامون دادن كاراي خونه و بچه و .تازه با يك بچه...
اينا در كنار سرما و گرما مريضي بچه و .....!(بار استرسش،مديريتش،توان بدنيش يك خانم رو دچار فرسودگي ميكنه)
من همكارام كه بچه كوچيك داشتن واقعا داغون بودن.بي خوابي،همش دو حال بدو بدو..اونايي كه بچه مدرسه اي داشتن ظهر بچه هاشون خودشون ميرفتن خونه،درو باز ميكردن ميرفتن تو نهارو ميخوودن تا اين مادر بره برسه..كافي بود بچه پنج دقيقه دير ميكرد،يا تلفنو جواب نميداد غش ميكردن كه حتما يكي بچه رو دم در خفت كرده چيشدع چي نشده..!!!يا بجه هاشون با هم خونه تنها بودن اين خودش استرس داشت..
اين بالايي ها معايب كه به طاهر بود داخلشون جي بود خدا ميدونه.🧐
و اما محاسنش؛
مستقلي..شخصيت اجتماعي كه شايد زن خونه(شايددد نيايد بزنيد) شما داري...مدتي بيرون از فضاي خونه اي..پويا و كارامد هستي..كمك خرج هستي..بجه هات مستقل ميشن(ولي خلا عاطفي رو دارن) زندكيت روتين داره و هرج و مرج نيست..
..
من با ١٢سال تجربه كار اداري..
پيشنهادي كه دارم براي خانما 
-تا وقتي مجردن و بچع اي ندارن اگر خونه بشينن واقعا ظلم كردن به خودشون..
-سعي كنن اكر احتياج مالي ندارن و مستقل هستن از بقيه طريق وقني بچه كوچيك دارن سراغ كار تمام وقت نرن
-هرچقدرم شرايط ايده ال باشه فرسودگي جز از كار هست و خانما جون مسئوليتهاي ديگه هم دارن بيشتر دچارش ميشن..
براي خودم باتوجه به شرايط خودم از كارم اومدم بيرون..راضيم هيلي زياد..من ادم بدو بدو وتحمل اين فشار نيستم