انتظار یک جمعه هیچ داری از دل مهدی خبر ؟ گریه های هر شبش را تا سحر ؟ او که ارباب تمام عالم است من بمیرم ، سر به زانوی غم است شیعیان ! مهدی غریب و بی کس است جان مولی معصیت دیگر بس است شیعیان ! بس نیست غفلت هایمان ؟ غربت و تنهایی مولایمان ؟ ما عبید و عبد دنیا گشته ایم غافل از مهدی زهرا گشته ایم من که دارم ادعای شیعه گی چه بگویم من به جز شرمندگی ؟؟
خدایا!
لذت بندگیت را از من مگیر...