نه اتفاقا باید خودش بگه.بگه که خودشم از شغل پدرش ناراحته و مخالفه.حرف دلشو بگه.که دوست داره زندگی پاک و اروم داشته باشه نه مثل مامانش..
طرف بره تحقیق بی سرو صدا برمیگرده.هیچوقت نمیاد ازش بپرسه نظرت درمورد شغل پدرت چیه
خوب و با کلاس که هستی بعدم به خودت برس ولی بنظرم ماشین و زیر پاتو و یسری چیزای غیر ضروری رو حذف کن هستن آدمای با اعتقادی که به خودت نگاه کنن وقتی ظاهرت در حد عادی خوب باشه مثلا ماشین ننداز زیر پات ولی مرتب باش به طرف گفتی بره تحقیق ی مشکلی هست که خودتم میخوای ازش فاصله بگیری خواست برای ادامه بیاد اون میفهمه تو از اون امکانات استفاده نمی کنی و راضی نیستی باید بگی که تو از مشکل راضی نیستی اگر نه مثلا فکر میکنه تو میگیش که خوشت میاد و اگر خوشش میاد از شرایطت بیاد برای همین میگم برو روان شناس که دقیق تر بگه چیکار کن
بنویس.وقتی سختته بگی بنویس.به طرفت بگو یه حرفایی هست که راحت نیستم رودر رو بهت بگم اما لازمه که بگم.بعدم حالا یا با چت و پیام و ایمیل یا حتی همین کاغذنوشتن براش توضیح بده.اتفاقا اینطوری مهلت داری که رو حرفات فکر کنی و جمله بندی کنی،دوباره بخونی ببینی خودت قانع میشی اگه نه چیزی رو کم یا اضاف کنی.
اما خودتو نباز.اگرم نتونی به عشق سابقت برگردی چ اشکالی داره.فراموشش کن دوباره عاشق شو.مطمئنا کسی که این شرایطتو قبول کن عاشقت میکنه.پس حتما حرف دلتو بگو
