دوستانی که میگن دعوا نکن
پس چیکار کنم؟
همینجوری بشینم به ریشم بخنده و بگه دیدی چیزی به نامت نکردم و از خواهرمم گرفتم؟
جالبه همین خواهرش رو به خاطر همین آقا باهاش شکرآب بودیم و من دو هفته‌ای میشه که با خواهره حرف نمیزنم
حالا خودش رفته ازش قرض گرفته
اونم فکر میکنه من میدونم الان پیش خودش میگه باهام قهره و محتاجمم شده
هی به خودم میگفتم شاید داری اشتباه میکنی
ولی دیدم نه دارم خودمو گول میزنم
پس اگر شما هم نظرتون همینه پس حدسم درسته
باید بهش بگم که فهمیدم چیکلر کرده
دوست عزیز شما میگی رابطتون شکرآبه خوب علت همینه که حاضر نشده خونه رو به نامتون کنه.
دعوا هیچ دردی رو دوا نمیکنه. اگر پس انداز دارید بزارید بانک مسکن یا اگر شرایطش رو دارید اوراق بخرید و یه خونه به نام خودتون بخرید . یه مدت طولانی هم حقوقتون میره برای قسط و مجبور نیستید برای مخارج خونه هزینه کنید.
البته همه این کارها رو طوری انجام بدید که باعث تنش نشه و به نظر نیاد از سر لج و لجبازیه.
من برای خونه خرج نمیکنم
پس انداز میکنم و دو سوم رو خودم فقط میدونم یک سوم هم این آقا
خب من با همین شکر آبی چند ساله که بهش کمک میکنم
شکرآب که میگم یعنی همش دعوا داریم و اکثرا قهریم
ولی اصلا قرار نیست طلاق بگیریم
گاهی خوبیم گاهی بد
همش میگه دوستت دارم و این تویی که زندگی رو بد داری میبینی
ولی خب داره دروغ میگه
اگر راست میگفت من الان خونه به نامم بود و طلا هم بهش داده بودم و از هم خوشحال بودیم
ببین مردا نمیگن ما هر روز با هم قهریم ولی به هیچ عنوان طلاق نمیگیریم .
پیش خودشون میگن اگر کارمون به جدایی کشید مهریه رو که باید بدم اگه خونه هم به نامش باشه دیگه هیچی برام نمیمونه.
به نظرم مسئله دعوا و قهرهای زیادتون خیلی خیلی مهمتر از اینه که خونه به نامتون نشده.
تمام تلاشتون رو بکنید که رابطتون رو آروم کنید. وقتط بناست با هم زتدگی کنید چرا با تنش؟
و مطمئن باشید فقط شما هستید که میتونید روابط رو اصلاح کنید . مردا این کارهای بزرگ ازون نمیاد
شراکت مالی توی زندگی نباید تبدیل به سوء استفاده یا باج گیری طرفین بشه
تو این جامعه مرد سالار اگر تا حدی استقلال مالی داشته باشی جوری که حتی همسرت هم بویی نبره تا زمان مبادا خیلی به نظرم منطقیه
سیاست مالی همیشه هم بد نیست 😊
خیلی تلاش میکنم عزیزم
ولی تفاهم نداریم اصلا
اتفاقا منم به همین فکر میکنم
میگم پیش خودش میگه که یه روزی طلاق میگیره مهریه‌ش هم زیاده و همش هم عندالمطالبه، پس چیزی به نامش نکنم بهتره، ولی خودش گردن نمیگیره اصلا
نمیدونه که من اگر بخوام طلاق بگیرم حتی به مهریه‌ش هم احتباجی ندارم
من فقط مسئول دختر ۳ ساله‌م هستم که به این دنیا آوردمش و حق ندارم آیندش رو خراب کنم
درسته
من فقط حرفم اینه، اگر واقعا من رو دوست داره که مدام ورد زبونشه بیاد و ملکی به نامم کنه، همین
سیاست مالیم هم خداروشکر خوبه
اصلا من احتیاجی به پول این آقا ندارم
من حتی توی خونه هم میتونم کار کنم اگر بر فرض مثال ازش طلاق بگیرم
من مطمینم شما میتونی. به خاطر همون دختر نازت ارامش رو به زندگیت برگردون. ببین من چند روز پیش از شوهرم ناراحت بودم. اهل دعوا کردن و قهر هم نیستم. همیشه وقتی ازش ناراحت میشم میزارم چندساعت میگذره که یه مقدار آروم بشم بعد با آرامش وقتی بچه ها نیستند باهاش صحبت میکنم. نشسته بودم روی گلهام اب میپاشیدم دختر ۴ ساله ام اومد گفت مامان خوبی؟ داره سردردت شروع میشه یعنی کاملا متوجه حال من شد. با اینکه هیچ صحبتی جلوش نشده بود. بچه ها خیلی لطیفن. همون موقع جلو شوهرم گفتم قربونت بشم مامان که حواست به حال منم هست.
دقیقا
بچه‌ها خیلی خیلی لطیفن
منم اصلا جلو بچه‌م با شوهرم بد نیستم
ولی دلم ازش چرکینه
با حرفهاش خیلی میسوزونه منو
نمیدونم واقعا دوست عزیز! باید برم مشاوره
چون نزدیک ۵ ساله که اینقدر خودم رو خوشبخت نشون دادم و ریختم تو خودم، به قرآن خیلی پیر شدم و افسرده، ولی کسی خبر نداره
یه نکته هست خیلیا دیدگاهشون راجع به دوست داشتن شامل شراکت در ملک و املاک نمیشه
نمی دونم چند ساله ازدواج کردید ولی درستش این بود اگر از اول مستقل و شاغل بودید توی شروط ضمن عقد اشتراک یک یا چند ملک مثلا سه دونگ سه دونگ میزاشتید
در ضمن با دعوا و طلاق و یا تهدید به طلاق هم مشکل ریشه ای حل نمیشه باید به عنوان آخرین راه نگاش کنید
حتما با یه مشاور صحبت کنید. منم همیشه میگم خدا کنه همیشه بتونم صبور باشم. از اول عادتش ندادم به قهر اما شوهرم خیلی حساسه خیلی به همه چی ایراد میگیره و با لحن تند انتقاد میکنه. خیلی خصلت های خوب داره اما ...
کافیه یه موقع بی حوصله باشم و به بچه ها اعتراص کنم سریع اونم عصبانی میشه و سرشون داد میزنه . میگم خوب اگر یه وقتایی من بی حوصله هستم شما باید جو رو اروم کنی بچه رو سرگرم کنی منو آروم کنی ولی متاسفانه اصلا بلد نیست.
شاید فکر کنید این ضعفه که من همیشه کوتاه میام و سکوت میکنم اما همین باعث شده اونم یه مقدار آرومتر بشه بعد هم منکه نمیخوام ازش جدا بشم چرا چند سال عمرم رو با تنش بگذرونم. البته اینم بگم ناراحتیم رو بهش نشون میدما اقد حالت عادی بهش محبت دارم که وقتی ازش ناراحتم اذیت میشه با اینکه قهر نمیکنم اما یه کم سرسنگین میشم بازم سخته براش و میاد از دلم در میاره
