وقتی جدا شدنت قطعی باشه بزار اون هرفکری میخواد بکنه
عزیزم اگه بری خونه بابات عدم تکمین میگیره به ضررت میشه اون موقع اگه هم بهش بگی خدایی نکرده تو خونه حبست میکنه یا بلایی سرت میاره....یکم با زبون بازی خرش کن هرچقدر هم که عصبی باشه اگه تلاش کنی میتونی درستش کنی
دقیقا منم نظرم همینه
درسته وقتی امشب بره گردن مامانش میفته و کاسه ووزه ها سر اون میشکنه ولی چه فرقی داره دیگه؟ این آقا شکاک و بیماره یک ماه بعدم بره میگه تقصیر مامانت بود. وقتی میخواد جدا شه دیگه چه فرقی داره گردن کی بیفته؟
بعدشم الا مصممه و تصمیمش جدیه ولی اگر بمونه ممکنه دوباره دودل بشه واسه رفتن
مگه نمیگی شوهرت بدبینه؟ پس چرا کاری میکنی که بیشتر بهت شک کنه؟ چرا کاری نمیکنی کم کم بهتر بشه؟ وقتایی که شوهرت خونه س به مامانت یا هر کس دیگه بگو بیاد خونتون
جهیزیتم جمع کن ببر یهو میبینی بعد بهت نداد،البته نمیدونما همینجوری گفتم
شاید پدر و مادر شما این جوری باشن که تحت هر شرایطی شما رو مقصر بدونن
ولی ظاهرن پدر و مادر استارتر این جوری نیستن، و پدر و مادر خیلی‌های دیگه از جمله خودم
اختلال روانی با محبت و زبون‌بازی و سیاست درست نمیشه، خود شخص مبتلا باید بخواد درمان بشه با دارو و روان‌درمانی، که شوهر استارتر هم مثل خیلی‌های دیگه حاضر نیست قبول کنه مشکلی داره، پس دیگه کاری از کسی برنمیاد
در ضمن زندگی مشترک بین دو نفره، هر دو نفر باید بخوان بسازنش، یه نفر بخواد بسازه ولی یکی دیگه همش خرابش کنه فایده‌ای نداره
