نشانه های فرزندی سالم
علایم زیر نشان می دهد که فرزندتان به درستی در حال رشد و شکوفایی است.
طبیعی است که نگران رشد فرزندتان باشید آیا او به اندازه ی کافی می خورد، به اندازه ی کافی می خوابد، و به اندازهی کافی رشد می کند؟ این سوال ها بسیاری از والدین جدید را مضطرب می سازد. اما مطمئن باشید که با این هفت ناحیه ی مشکل ساز که به سادگی دیده می شود (و اولین چهار نشانه از سوی پروفسور پیتر کوپر است)، می توانید دقیقا بگویید که وضعیت فرزندتان تا چه حد خوب است و آیا به کمک نیاز دارید یا خیر.
1. بچه گرسنه گرسنه گرسنه است
نوزادان سالم وقتی گرسنه هستند، تغذیه می شوند و پس از سیر شدن، دوباره به خواب می روند. آنان روزانه هشت تاده پوشک خیس می کنند و با بزرگ تر شدن پوشک های کمتری را کثیف خواهند کرد. چون بچه های سالم به سادگی تغذیه می شوند و با گذر زمان وزنشان افزایش می یابد، بنابراین تعداد تغذیه ی آنان نیز بیشتر خواهد شد. زمان تغذیه زمانی ارزشمند برای برقراری پیوند و فرصتی برای گذراندن اوقاتی ویژه با فرزندتان است. در اولین سال با بزرگ شدن گنجایش شکم و آهسته شدن گوارش او، برنامه ی تغذیه ی فرزندتان تغییر می یابد. بچه های سالم راضی هستند، افزایش وزن دارند و لباس های نوزادی تنگشان می شود. برای پیگیری وضعیت، وزن کشی و معاینه های مستمر نزد پزشک بروید.
2. کم خواب می شوند
نونهالان راضی اغلب برای تغذیه هم روز و هم شب از خواب بیدار می شوند، خصوصا در روزهای نخستین. گرچه گاهی زیاد می خوابند، نوزادان به اندازه ی والدین خسته ی خود محتاج خواب نیستند. معدودی از نوزادان از شش هفتگی سراسر شب را می خوابند. اغلب نوزادان وقتی خواب ده تا دوازده ساعت را پذیرفتند، به این خواب طولانی عادت می کنند!
امکان دارد دندان درآوردن، واکسن زدن و گاهی سرماخوردگی یا گلودرد مدتی این برنامه را مختل سازد، اما وقتی مشکل حل شد، اکثر نوزادان انتظارات والدین را برآورده می کنند و "مثل بچه ی خوب می خوابند". پزشک باید درباره ی مشکلات مداوم و مداوا نشده خواب نظر بدهد.
3. گریه شدید
گریه کردن رابطه ی سالم بین بچه و والدینش را نشان می دهد. باید تفاوت بین فریادها را یاد بگیرید و تشخیص دهید که کدام یک ضروری و فوری است. فریادهای تسلی ناپذیر و تیز، زاری کردن، ناله ها، خرخر کردن و زار زار گریه کردن در دسته بندی ای قرار می گیرد که باید به پزشک یا اورژانس مراجعه کنید. وقتی نوبت به گریه کردن بلند، مداوم، کلافه کننده و سخت (مصرانه) می رسد، باید تمام موارد احتمالی را بررسی کنید، مثل گرسنگی، سرما، تنهایی و غیره.
اعتماد بین شما و فرزندتان زمانی برپا می شود که به جای افزایش تنش او از طریق واکنش احساسی به گریه هایش، یاد بگیرید که علت اضطراب او را درک کنید پس سرگردان و آشفته نشوید. دکتر "بری برازلتون"، متخصص کودکان، والدین را تشویق می کند تا هنگام ناراحتی و گریه ی فرزندشان، او را آرام کنند و با او حرف بزنند.
