نه من اشتباه گفتم در اصلا ۴۱ منبره 
بعد از اذان ظهر روز تاسوعا، دسته دسته مردان و زنانی سیاه پوش با 41 شمع در دست در مساجد و تکایای مختلف اصفهان دیده میشوند که مسیر حرکت یکسانی برای پیمودن چهل و یک منبر که در هر کدام از آنها یک شمع روشن میکنند، ندارند اما حتما هدفی مقدس و یکسان آنان را گرد هم جمع کرده است. انگار این جمعیت که بخش عمده آن را زنان و دختران تشکیل میدهند، شمع های خود را به نیت مادر مصیبتها، حضرت زینب(س) و سالار شهیدان امام حسین و با حرارت عشق و ارادت خود به ایشان شعلهور ساختهاند.
در این سال هایی که به چهل و یک منبر رفته ام بسیار حاجت گرفته ام. کفش هایم را به پا می کنم و قدم می گذارم در کوچه های تاریخی و محله های قدیمی اصفهان.  این آیین در اصفهان از مسجد جامع و از سقاخانه مسجد جامع آغاز می شود. همه دسته ها به این مکان آمده اند تا یک بار دیگر در این مراسم شرکت کنند. جوان هایی که با پای برهنه و سرهایی گل مالیده به این مراسم وارد می شوند تا با ادای این مراسم به حاجت خود برسند.
گرفتن ۴۱ شمع و بسته های شکلات و نذری و پخش آن در بین مردم. روشن کردن شمع ها در کنار سقاخانه ها و در سینی هایی که برای این مراسم تعبیه شده است. جوان ها در راه نوحه خوانی می کنند و مسوول گروه پرچمی را بالا می آورد تا جوان ها راه را گم نکنند و در کنار یکدیگر حرکت کنند. در بین راه گروه به هیئت های عزاداری و حسینیه ها و تکایایی که در محله های قدیمی اصفهان هست می رسند یکی از این مکان ها منزل حاج آقا شجاع در خیابان تاج است. این خانه مربوط به ۴۰۰ سال پیش است که به نام یکی از خیرین اصفهان است و اکنون رو به تخریب است اما در این خانه نیز در عصر تاسوعا یک سینی بزرگ نهاده اند و هیئتی ها از عزاداران با چایی پذیرایی می کنند. پس از خانه حاج آقا شجاع می رسیم به خانه ای تاریخی که در آن آش رشته نذری می دهند و این آخرین مسیر هیئت عزاداری است در اینجا همه هیئت های عزاداری آمده اند و با آش رشته ای که بسیار فراوان است پذیرایی می شوند.