عزیزم حساسیت و ناراحتیت کاملا قابل درکه
اما بپذیر ک تو زندگی مشترک قراره یوقتایی دور از هم باشید
مثلا گردش یا بیرون رفتن بادوستاتون خانواده فامیل یا اصلا تنها
بپذیر ک قرار نیست بیست و چهارساعت پیش هم قربون صدقه هم برید یوقتایی تلخی هست سختی هست عصبانیت و دعوا هست
واینکه برای همسرت همیشه یه همسر دوسداشتنی هستی پس هیچ حرکتشو یاحرفشو نذارب حساب اینکه دوستت نداره یا واسش مهم نیستی یااینکه بقیه مهمترن
وتو زنذگیت اگر ی زن با عزت نفس محکم و پایه باشی برای همسرت قطعا شخص اول زندگیش میشی
اونم همینطور برای تو
پس زود جا نزن محکم باش تو زندگیت و بچگانه برخورد نکن
بهش یجاهایی حق بده مثل دوتا دوست باشین براهم🌹