خیلی دلم گرفته از این همه بی عدالتی و ناحقی

اجازه بدید تایپ میکنم میفرستم ببخشید از قبل تایپ نکردیم 

وقتی بچه بودم در اثر ی حادثه ای که هم بی احتیاطی مادرم بود و هم نهایت بدشانسی تصادف کردم 

تو این تصادف یکی از پاهام دچار مشکل جدی شد و از لحاظ ظاهری خیلی بهم ریخت

طوریکه که توی این سال ها هر چند از لحاظ راه رفتن مشکلی برام ایجاد نکرده و خیلیا در نگاه اول ممکنه متوجه نشن اما از لحاظ پوششی خیلی برام محوریت ایجاد کرده 

من روز به روز بزرگتر شدم و این مشکل بیشتر خودشو تو زندگیم نشون داد تا جایی که وقتی عقلم رسید به خودم گفتم هیچ وقت ازدواج نمیکنم با وجود اینکه از دید خیلیا مشکل حادی نبود و نمیدونستم حرفشون از منطقه یا احساسات

اینم بگم که فوق العاده با استعداد و درسخون بودم و فقط سرم به درس گرم بود 

چند سال پیش وقتی سال آخر لیسانس بودم و تو حال و هوای خودم بودم، از طریق واسطه ای تک فامیل بهم گفتن که پسر خالم از من خوشش اومده و قراره بیان خواستگاریم 

وقتی اینو شنیدم برا بار اول با قاطعیت تمام گفتم اصلا

درسته من این مشکلو داشتم ولی امتیازات دیگه ای هم داشتم که هر دختری نداشت، البته اونم سوادش خیلی کم بود پ، طاهرش معمولی بود ولی وضع مالیشون خوب بود که البته ما هم خیلی  چیزی از اونا کمتر نداشتیم 

ولی تو همین رفت و آمدا نمیدونم چی شد بهش علاقه مند شدم

بلاخره بعد از چند جلسه خواستگاری ما نامزد شدیم... 

تو این مدت فهمیدم که کل فامیل خیلی ناراحت شدن که ما نامزد شدیم و خیلیا به طریقی تو کار ما سنگ مینداختن حتی برا خراب کردن من پیش اینا برام پاپوش درس کردن

از اونجایی که من بخاطر این مشکلم یک سری محدودیتا داشتم، نمیتونستم مثل بقیه لباس بپوشم، کمرو و خجالتی هم بودم، کم کم مشکلات شروع شد 

هر چند اونا از قبل مشکل منو میدونستن، باز هم در جلسات خواستگاری این مسائل رو مطرح کردیم، بارها هم خودم درباره تمام جزئیات گفته بودم و باز هم گفته بودن که ما خودمون میدونیم و با جون و دل جلو اومدیم

اما نامزدی ما خیلی طول نکشید و این آقا و خونوادش  که احساساتی جلو اومدن بعدا این مسائل من براشون مشکل شد 

چون ظاهر سازی جلو بقیه خیلی براشون مهم بود و من این توانایی رو نداشتم 

خلاصه که بعد چند ماه این آقا بهونه کرد و  کاری کرد که خودم بگم نمیخوام و کلی هم منو خراب کرد