من توان بزرگ کردن بیش از یک بچه را ندارم ....

آیا بچه ای هم سن و سالش تو اقوام هست که با هم صمیمی باشن و اونم قابل اعتماد باشه؟

راستش نمی دونم اگه نبود چطور بود حالم

ولی مایه دلخوشی پدر مادرمه 

از طرفی به نظرم دیگه بیخیال شو. بچت سه سال دیگه میره دانشگاه و کار و ازدواج و بچه دار میشه و.... 

شما باید بتونی کمکش کنی ، و کلی کارا هس که بعد از این باید براش انجام بدی. اگه دستت بند یکی دیگه بشه نمی تونی به اولی خیلی برسی

مثلا سال ۹۷ که بچه  من تو شش ماه اولش بود و داشت دندون در میاورد و خیلی اذیتم می کرد ، مادرم نمی تونس زیاد بیاد پیشم . چون سال تحصیلی بود و اگه برادرمو تنها میزاشت دیگه درس نمی خوند 

از حالا به بعدم درساش سخته و بعدم کنکور

یه نی نی اگه بیاد تو خونتون ، باید ونگ و ونگ اونم تحمل کنه

یه نفر رو میشناسم بچه سومش رو وقتی آورد که اولیش ۱۸ سالش بود و کنکور داشت. از قضا ، تو بارداری استراحت مطلق شد و تمام کارای خونه افتاد گردن بچه اولش . اونم اون سال قبول نشد. ولی همشون کلا راضی ان از زندگیشون. بچه اولش ، نی نی رو خیلی دوس داره و یه جورایی داره بزرگش می کنه. انگار خیلی هم براشون مهم نیس عاقبت درس اولی چی میشه

میدونی خیلی جوانب رو باید سبک سنگین کنی 

زندگی هرکی یه جوره

نمی خوام بترسونمتون

ولی منم یه دختر در اقوام نزدیکم هم سنمه . از بچگی هم بازی بودیم. حتی میومد خونمون چند شب می موند. که من تنها نباشم. بعد در ۲۲ سالگی من یه دفعه واقعیت وجود کل اون خانواده رو شد. و مشکلات عجیب و غریبی باهاشون پیدا کردیم. از صمیمیتم باهاش پشیمونم. ای کاش مادرم رابطه ی بهتری از بچگی باهام برقرار کرده بود

بعد یه چیز دیگه

به نظرم خیلی به نظر مردا نمیشه تکیه کرد تو این موضوع. 

اگه به مردا باشه یکیشم نمی خوان. می خوان راحت باشن😂

یه سوال

یکی از دلایل من برا بچه ی بعدی اینه که حاشیه های زندگیمونو کم کنم. از تاثیر خانواده شوهرم کم کنم. بیشتر سرمون گرم خودمون بشه

من تو ذهنم همیشه دارم باهاشون می جنگم😔

به نظرتون با زیاد شدن بچه ها ، حل میشه؟