میخوام از تجربه هام در خصوص مسایل همسرداری بگم

 اگ مثلا با خواهرش یا مادرش دعواتون شد همون موقع اومد نگی مادرت فلان چیز گف..اول خودتو یکم ناراحت بگیر بعد ک گف چی شده بگو من خیلی مادرتو دوست دارم ولی امروز فلان چیز گف من خیلی ناراحت شدم نمیدونم شایدم بی منظور بوده

اینجوری میفهمه ک خیلی ناراحتی اما نمیخای دعوا رو کش بدی خودش ب مادرش تذکر میده و بعدها هم همش حق ب مادرش نمیده میشه طرف تو

ی چیزی وقتی سر کاره یا از سرکار خسته میاد دعوا نکن باهاش...ازت فراری میشه وقتی خسته ست نیازمند ارامشه بذار خوب ک خستگیش رفت اونوقت سر بحث باز کن

خونه مادرشوهر ک رفتی اگ بحث غیبت یا بدگویی بود تو اصلا خودتو تو بحث شرکت نده فقط گوش کن ک فردا نگن داشت پشت سر فلانی حرف میزد پس حتما پشت سر ماهم حرف میزنه

: اگه از خانوادت احوالی پرسیدن بگو خوبن شکر...دیگ نگی مثلا خواهرم فلان کار کرده 

 *: اگ زنگت زدن مثلا تو پارک بودی یا بازار گفتن کجایی بگو همین طرفا نگو کجایی ک بگن هرروز بیرونه و پول خرج میکنه و ...

 *: همیشه شیک و تمیز بپوش نه اینکه ولخرجی کنی  مادرشوهرا روی پول پسراشون حساسن همیشه چهره شادی داشته باش احترام پسرشونو خیلی جلوشون داشته باش کم صحبت کن تا ازت نظر نخواستن نظر نده و راز دار خانواده شوهرت باش

 *: از اون طرف هم زیاد تعارف نکن هرچی گف بخرم برات تو بگی نه.بذار عادت کنه و بدونه ک زندگی خرج داره.برا خودت احترام قائل باش زیاد قناعت نکن از اون طرف هم زیاد ولخرجی نکن بعدم تا نپرسیدن نگو ب مادرشوهرت ک شوهرت خریده تا جایی ک امکان داره بذار ندونن

 *: یه چیز دیگه هم اینکه ب هیچ وجه نقطه ضعفاتو بهش نشون نده

مثلا بیاد در مورد یه دختری حرف بزنه تا عکس العمل نشون بدی تموم حساسیتتو نباید بفهمه اما باید خط قرمزارم بهش نشون بدی ک بدونه اگر رد بشه عواقب خطرناکی در انتظازشه

تو خواسته ها و خط قرمزا محکم و جدی باش تا فک نکنه همیشه مظلومی و کوتاه میای

افرین ارامش خونه زندگی تو ارامش زن خونه خلاصه میشه

 *: كم رفتو امد كن و زنگم خيلي زياد نزن نذار باهات زيادي صميمي شن

هميشه هم با لبخند صحبت كن نذار حرف زدنتون بفهمن مشکلیه اگر با شوهرت قهري نذار هيچکس بفهمه جلو همه باهاش خوب باش و پشت سرشون دیگ خوددانی

اگر راهنماييت ميكنن حتي اگه مخالفي مخالفت نكن هنطور الکی بگو فكر خوبيه ولي بعدا كار خودت انجام بده

هيچ چيزي از زندگيتون و برنامه هاتون بهشون نگو كه نظر ندن جوري كه فقط بدونن يه عروس مهربون وباادب دارن كه حدشو ميدونه

اها یکی دیگ اینکه جلوشون جوري رفتار كن كه انگار حرف حرفه شوهرته حتي اگه خواستين جايي برين باهم جلوشون بگو ک بايد حتما با شوهرت هماهنگ كنی و زود نگو ها ميام اينجوري فكر ميكنن تو زندگي همش تو تصمیم میگیری و فک میکنن اون هیچکاره ست یا جرات حرف زدن یا تصمیم گیری نداره

 *: حتماازشوهرت پول توجیبی هفتگی یاماهیانه قراربذاریه مبلغی ازهمین حالابگیر چون بعدا عادت میکنه همیشه بایدهمش بش بگی پول بده

 *: به هرچی عادتش بدی همونه...با خانوادت خوبش کن..بش همش بگو ک خانوادم خیلی دوست دارن

 *: فقط و فقط به خودت و شوهرت فکر کن و خواسته های خودتون رو در نظر بگیر و فکر راضی نگه داشتن دیگران رو نداشته باش.و حرف دیگران برات باد هوا باشه.

هر وقت بدترین کارم کرد بهش همون لحظه نپر سکوت کن چون فقط اوضاع بدتر میشه یکم صبرکن هروقت اروم تر شدی درموردش صحبت کن.مردا از زنای جیغ جیغو و غر غرو خوششون نمیاد

هیچوقت جلوی کسی به هم نپرین اگه جلوی بقیه باهم بحث کنین اجازه اینو دادین ک کسی دخالت کنه

هیچ وقت زمانی که تنها هستین دغدغه و مشکلات دیگران رو مطرح نکن.بچه نباش جنبه شوخی داشته باش.گله و شکایت از خانوادش نکن.بگذر.مهم خودتونین

 *: اها یکی اینکه هیییچوقت جلوش سنگینی بلند نکن.وقتی کنارته کارای مردونه نکن خودت ازش بخواه یا بگو وای خیلی خسته ام بیا اینو بلند کن کمر دردم...بذار عادت کنه ک باید کمک بده فردا پس فردا درحالیکه مریضی هییچکار نمیکنه اونوقت همه کارا میوفته رو دوش خودت از اون طرف هم دیگه ظریفی زنونت جلوش از بین میره.کارای سنگین یا مردونه رو بذار ب عهده خودش

*: وقتی هم کاری کرد تشویقش کن تشویق غرورشو میبره بالا بعدم بهش بگو میدونستم اجازه نمیدی من اینکار سنگین رو انجام بدم..بحرحال تو مردی و من همیشه ب کمکت نیاز دارم.من زنم و زور ندارم خیلی خوشحال میشم وقتی کمکم میکنی بهم حس غرور میدی.....اینارو ک بهش بگی معجزه میکنه