این ترس شما رو درک میکنم. اگر میتونی خونه رو سمپاشی کنین و با دخترتون یکی دو روز اونجا نباشبید. بعد اسپری کامن بگیرید و جلوی ورودی های خونه و هرجا که فکر میکنین سوسک ممکنه بیاد بپاشید. کلا اینجور جونورها رو دور میکنه.
جتما یکی بیاد کمکتون. حتی شده خواهر. یه وقتایی بودنشون دلگرمیه
یه مقدار به ارامش نیاز دارید. کارتن ها رو جدا کنین هرکدوم برای آشپزخونه، اتاق و یه دسته وسایل اضافی!
اگر زیر تخت فضای خالی دارید، یه سری وسایل رو اونجا بچینید.
اگر انباری دارید، نایلون های بزرگ بگیرید دور کارتن ها بپیچید و اونجا بذارید.
منم تجربه شما رو داشتم از یه خونه بزرگتر اومدم کوچیکتر و یکسال و حرده ای اونجا بودم. روزای اول خیلی عصبی و کلافه بودم. از طرفی دلم نمیومد وسایلمو رد کنم چون هنوز یکسال هم از عروسیم نگذشته بود. یه نقطه ثابت از پام همیشه کبود بود بس که هر روز میخورد به گوشه تخت!
خدا رو شکر گذشت.
زندگی شما هم ان شالله به حالت قبل برمیگرده
دوباره میگم دائما یکسان نباشد حال دوران غم مخور...❤❤