فقط میخوام دینمو ادا کنم. چون توی روزای نا امیدی نوشته های دیگران خیلی بهم امید میداد....
ما 3 سال بود که ازدواج کرده بودیم و قصد بچه دار شدن داشتیم. جفتمون فکر میکردیم برای بچه دار شدن خب کافیه جلوگیری از بارداری رو متوقف کنیم!
این بود که من یک آزمایش کلی دادم و همه چی تقریبا خوب بود. ما هم دیگه جلوگیری نکردیم. مطمینم همه با این روزا آشنا هستند که توی ماه های اول اقدام، هر ماه مطمئنی که بارداری و وقتی پریود میشی کلا تعجب میکنی....دو سه ماه که گذشت به این فکر افتادیم که باید اقداممون منظم باشه و تاریخ تخمکگذاری رو بدونیمو..... دیگه رفتم تو کار کیت تخمگذاری و محاسبه روزا و ....خلاصه دو سه ماهیم به این داستانا گذشت ولی هرماه هیچ اثری از بارداری نبود. کافی بود یک ماه یه روز تاخیر داشته باشم، 100 تا بی بی چک میذاشتم و همه منفی. به این نتیجه رسیده بودم که بی بی چکا کلا اصلا مثبت نمیشن!
خلاصه مجدد رفتم پیش دکتر زنان. فولیکولمو چک کرد و همه چی خوب بود. گفت بذار همسرتم یه آزمایشی بده و براش آزمایش اسپرم نوشت. اصولا من فکر میکردم آزمایش یک کار فرمالیته است چون ما که همه چیمون خوبه. بدون هیچ استرسی آزمایشو داد و بردیم پیش دکتر.
دکتر به مح نگاه کردن گفت وضعیت همسرت یه جوریه که هم اسپرمش خیلی کمه و هم مورفولوژیش تعریفی نداره....در مورد شما حتی ممکنه IUI هم جواب نده!!!!!!
احتمالا خیلی ها میدونن این شک چه حالتی داره! ادم باورش نمیشه! نمیدونم چرا ماها همیشه فکر میکنیم اگر آقایون از نظر میل و کشش جنسی مشکلی ندارن پس حتما اسپرمشونم سالمه! یعنی اصلا به ذهن من خطور هم نمیکرد! از پیش دکتر که اومدیم اولش توی شک بودیم و همش فکر میکردیم جواب آزمایش اشتباهه!
همسرم رفت پیش یک ارولوژیست. دکتر بهش گفته بود واریوکسل حاد داری! همینجور چشمی میگم باید عمل کنی ولی حالا یه سونو هم بده! سونو که داد توی سونوگرافی مسئوله بهش گفته بود والا من هیچ علائمی از واریوکسل نمیبینم!
جوابو که برده بود پیش دکتر اونم تائید کرده بود که واروکسل نیست! بجاش کلی دارو نوشته بود و گفته بود خیلی امیدوار نباش داروها معمولا خیلی روی آقایون جواب نمیدن! ما هم که کلا توی بهت بودیم! انقدر هرکس یه چیزی میگفت که کلا گیج شده بودیم. خلاصه همسرم شروع کرد به خوردن داروها و منم کار شده بود نت گردی و اینکه بفهمم چی براش خوبه چی بده.... تو این مدت بسته بودمش به عرق کاسنی و مغزیجات و.... خلاصه 3 ماه گذشت و همسر من دوباره رفت آزمایش داد. اینبار که جواب آزمایشو به دکتر نشون دادیم گفت بازخوبه به تونسته تعداد رو به حداقل نزدیک کنه ولی مورفولوژی همچنان افتضاحه... گفت که این معجزه است که تعدادشو تونسته بالا ببره اگرچه هنوز کمه!
همونموقع باز از من سونوی واژینال گرفت و دید که فولیکول ندارم! ایندفعه داستان من شروع شده بود! بهم گفت الان که همسرت یکم رو به راهه بذار ریسک نکنیم. توام قرص بخور تا تخمکات بیشتر بشه شاید گرفت....البته خیلی اصرار به IUI داشت که من موافق نبودم. دلم میخواست یکم صبر کنم....
خلاصه من شروع کردم به کلومفین و سینال اف و گونال اف و ....سه چهار ماه همینطور ادامه دادم و همسرمم به داروهاش ادامه داد. بماند که چقدر این مدت هزینمون شد چون اکثر داروها تو بیمه نیستن مخصوصا داروهای اقایون. گیر نیومدنشون که اصلا یه داستان دیگه بود....و همچنان ما هرماه افسرده تر از ماه قبل و بیفایده.....
