دوستان من قبل ازدواج با ی فردی ارتباط عاطفی داشتم که طرف تو اوج بدبختی منو ول کرد تحقیرم کرد گف در حدم نیستی من ازدواج کردم الان باردارم همسرمم دوست دارم اما اون شخص از ذهن و روح و روانم بیرون نمیره
پیج کادویی رو فالو کردم که دیدم دوس دخترش واسش سفارش داده بیوشم قلب گذاشته
من اون موقه اینقد ناراحت بودم که از ۲۴ساعت ۱ساعت میخوابیدم از زندگی و درس افتادم خیلی عذابم داد
اما باز واسم کم رنگ نمیشه اتگار همین دیروز بود که حرف میزدیم قرار میذاشتیم
خیلی حالم بده
کم رنگ نمیشه تو ذهنم
طبیعیه
ولی خب نباید ازدواج میکردی وقتی دلت پیشش بود
فقط نذا ذهنت بهش پروبال بده
امیدوارم ب آرامش برسی
نمیدونم چی بگم
دارم از ناراحتی میمیرم
به خودت بگو من اونقدر قوی هستم که بتونم گذشته امو فراموش کنم
بگو من شوهر دارم بچه دارم باید فراموشش کنم
میدونم سخته حس میکنم میتونم درکت کنم ولی گذشت دیگه .......
پس میخوای چیکار کنی
چن ساله فراموش نکردی مگه میشه آجی خودتو اذیت نکن این همه شکست میخورن ادما
منم دختری که دوسش داشتم با رفیقم دوست شد یعنی تو خیابون جلو مردم گریه میکردم و راه میرفتم فک کردم نابود میشم دیگه ولی بعدش گفتم اون که رفته یعنی من براش اهمیت نداشتم چرا زندگی مو نابود کنم تو هم میتونی راه و روش داره سخته ولی نشد که نداره
عزیزم تاپیک قبلیت قفل بود گفتم اینجا حرفمو بزنم
اگه شوهرتو واقعا دوست داری به ویژگیای خوبش فکر کن
میدونی یوقتایی از شوهرم عصبی میشم و غر میزنم دعوا راه میندازم
امروز ساعت ۳بیدار شدم شروع کردم اشپزی برای ناهار شوهرم با اینکه گشنش بودو از سرکار اومده بود هیچی نمیگفت یعنی هر روز همینه من دیر بیدار میشم و شوهرم همیشه میگه اشکال نداره بخواب وقتی من میام خونه بیدار شو غذا درست کن
امروز بع این که فکر کردم گریم گرفت به خودم گفتم اگه مرد دیگه ای هم بود اینجوری میگفت؟ اگه یه روز نداشته باشمش خدایی نکرده و کسی دیگه بیاد جاش قراره اینقدر با من خوب باشه؟ خدا شاهده تا اخر شب بغض داشتم اونموقع با تموم وجودم حس کردم که هیچی و هیچکسو بیشتر از شوهرم نمیخام
توام بشین به ویژگی های خوب شوهرت و رفتار خوبش فکر کن
ببین اگه کس دیگه ای هم بود اینجوری بود؟ با اخلاق بدت یا خوبت راحت کنار میومد و در عین حال مهربون باشه و دوستت داشته باشه....
