عزیزم الان مشکلت یدونس.اون موقع میشه هزارتا.منم تو سن و سال تو بودم مث تو فک میکردم.همش مامانم رو اعصابم بود با حمایت از پسراش.دلم میخواس فرار کنم برم.از تو چ پنهون یروزم موقع دبیرستان رو در اتاق نوشتم من رفتم و دیگم برنمیگردم.اما مدرسه ک تعطیل شد یه ساعت تو خیابونا چرخیدم دیدم نه بابا!هیچ جا خونه پدر مادر نمیشه.توام جدا شدنت از پدرمادر اصلا ب صلاحت نیست.چون فرهنگ ماها قبول نداره.بالاخره هممون ایرانی هستیم دیگه...مخصوصا شهرای کوچیک ک آبرو ریزی میدونن این مساله رو.
درست میگی. من دیوه واقعن نمیدونم چیکار کنم. از اینکه عمرم داره تباه میشه میسوزم تو فک کنم از 16سالگیت تا 26سالویت زندگیت همش ی شکل باشه پر از غم باشه. تازه دوران بیست ستلگیم داره تموم میشه و دارم وارد 30 میشم 3سال دیگه. فکرش دیوونم میکنه
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
