قبل از ازدواج

دوره نامزدی به شیرینی عسله

اگه این دوره کاتو قهر باشه باید فانحه رابطه رو خوند

مهمترین تجربه اینکه خونه مادرشوهر خواهر شوهر و برادرشوهر همیشه مهمون باش. باهاشونم فامیل دور باش.همیشه مرتب و شیک و مجلسی و رسمی

ادم زیادجالبی نیستن تواین دوران .نصیحت من به تواینه که دوران نامزدیتوکوتاه کن نامزدی هرچی طولانی تردردسرت زیادتر

سعی کن دعوا نکنید اما اگه بحثی شد به هیییییییییییچ کس نگید. نگو این مامانمه اون مامانشه غریبه نیستن.به هیچ کس نگید

هیچ وقت بدی خانوادت رو به شوهرت نگو حتی اگه بحث کوچیک کردین یا هرچیزی فقط خوبی بگو

همون کسی باش که واقعا هستی 

محرم نیستید چه رفت و آمدی؟؟ من منظورم بعد عقد یا حتی بعد عروسی بود. چون احترامت حفظ میشه. راحت برو و بیا ولی توی روابط و برخوردت صمیمی نشو.صمیمی شدی فاتحه احترامتو بخون. 

اتفاقا به نظرم بدترین دورانه 

انقد اینو تو گوشمون خوندن که وقتی مشکلی که تو اون دوران برای همه پیش میاد و آدم واسه خودش بزرگ میکنه هی با خودش میگه وای مگه نمیگن دوران نامزدی مثل عسل شیرینه پس چرا مال من اینجوریه و..... 

در دوران نامزدی زندگی و حریم خصوصی وجود نداره زندگی مال دو. نفر نیست بلکه مال دو تا خانواده است و هر کسی آزاده هر نظری که دوست داره بده و خودشو تو همه چی دخالت میده!! هم خانواده عروس هم خانواده داماد! 

شیرینیش فقط و فقط دو سه ماهه اوله. بعدش توقعات میره بالا دخالت ها شروع میشه ایراد میگیرن تو هر جوری که بری خونه مادرشوهرت شاید اصلا متوجه رفتار اشتباهت نشی شاید اصلا اشتباه نکنی ولی ممکنه که ناراحت بشن چرا اینجوری کرد چرا این حرفو زد و..... کلا به نظر من هر چقد که کوتاه تر باشه قشنگ تره. جون دختر و پسر همیشه باهم نیستن و یه تایمی هم دیگه رو میبینن نمیتونن رو هم شناخت داشته باشن و بحث و جدل میره بالا 

اره واقعا حق با شماس

اسی تا دعوتت نکردن نرو بعدا میگن این همش خونه ما بود

قهر طولانی و به هم زدن یعنی تموم دیگه. داری میگی به هم زدن. به چه درد میخوره خب؟ چرا انقدر توفکرشی؟

اره من خودم یکسال و چند ماه عقد بودم 

بابد بگم که سه ماهه اول بهترین دوران نامزدی بود واسم خیلییییی شیرین بود هنوز که هنوزه وقتی بهش فکر میکنم قند تو دلم آب میشه.

بعد از مدتی دخالت خانواده ها شروع سر مراسم عروسی، تونه ای که قرار بود بریم و... 

بابام اجازه نمی‌داد زیاد بریم بیرون و من شب بمونم خونه نامزدم 

من خودم متوجه شدم ما رابطمون داره سرد میشه کم کم 

شروع کردم به جهیزیه خریدن 

خونمون رو کاغذ دیواری کردیم داشتیم وسایل میخریدیم که مادربزرگم فوت شد بعد از دو ماه بابام و پدرشوهرم که با هم پسرعمو هستن سر یه بحث مسخره دعواشون شد و دودش رفت تو چشم منو نامزدم ما 6 ماهه تمام فقط جنگ و دعوا داشتیم. میرفتیم بیرون اونم قایمکی و دور از چشم همه یه ساعت فقط هم دیگه رو بغل میکردیم و گریه میکردیم ولی آخرش که میخواستیم خدافظی کنیم بحثمون میشد خیلی بد بود. حتی خانواده ها اصرار کردن که بابد جدا بشیم و لی منو نامزدم کوچیک ترین مشکلی باهم نداشتیم. تا اینکه یه روز نامزدم اومد دستمو گرفت برد خونشون به باباش میگف مبدونی چیه تو و بابای زهرا که سهله اگه دنیام جمع شن نمیتونن ما رو از هم جدا کنن.... منم همینو به بابام گفتم و یکم دخالت خوانواده ها کم شد و ما تونستیم ازدواج کنیم. 

نه این حرفو نزن بعضی از قهر ها واقعا بچگونه است و بخاطر احساسات بیش از حده مثلا طرف دیر جواب اسمس میده کار داشته آدم شروع میکنه به جنگ و دعوا و قهر کردن

دوران نامزدی اکثرا اینجوری هستن چون شناخت کافی نیست و دو طرف با اخلاق های هم آشنا نیستن یه مشاوری به من می‌گفت که 3 سال اول زندگی دوران بحرانیه!چون شناخت کافی نیست بحث و دعوا زیاده و اکثر طلاق ها هم تو این 3 سال انجام میشه. دوران نامزدی که جای خود داره البته اگر کسی مشکلی بزرگ داشته باشه باید اول بره مشاوره اگه دید که هیچ راهی نداره به هم بزنه.