سلام به همه دوستانی که تاپیک منو میخونن 'دقیقا تو روز تولدم که چند روز پیش بود ی دسته گلی به آب دادم که بخاطرش خیلی ناراحتم 'ماجرا از جایی شروع شد که برای چسبوندن بادکنک رفتم رو دسته مبل 'فقط ی لحظه دیدم دیگه تعادل ندارم مبل چپه شد و رو دیوار تازه رنگ شده' ی خط بزرگ انداخت 'پایه مبلم از جاش دراومد البته نشکست 'برادرم اومدو رنگ دیوار رو درست کرد پایه مبلم جا انداخت 'ولی من همش خودمو سرزنش میکنم که چرا مثل بچه ها رفتار کردم و رفتم رو دسته مبل'همش به خودم میگم چرا بی عقلی کردم'از طرفیم تازه خونمونو نقاشی کردیم و حسابی تغییر دکوراسیون دادیم ولی همه چیز از چشمم افتاد قبل این ماجرا واقعا از دیدن خونه لذت میبردم ولی کلا تو این چند روز با اینکه همه چیز مرتب شد اما من خیلی ناراحتم (میدونم شاید بنظرتون مسخره بیاد اما لطفا توهین نکنید )چون واقعا حسم به خودمو و خونه بد شده'خیلی بد شده بنظرم کار احمقانه ایی کردم ولی نمیدونم تو اون لحظه چرا تصمیم گرفتم برم رو دسته مبل 'در ضمن اطراف من پر وسایل بود که با برخورد من یا مبل میتونست همش ازبین بره و حسابی دردسر بشه برا م
خلخب الان مشکل چیه واقعا؟
بی خیال بابا
انقد گندهای بدتر از این زدم من
یه بار کل کریستال های بوفه رو خورد کردم با ندونم کاری هام😹😹
اینهمه سرزش واسه یه دسته مبل و دیوار ... فدا سرت
جاری منم تمام ظرفای بوفه مادرشوهرمو شکوند ولی به یه ورشم نبود من استرس گرفته بودم
استارتر رک بهت بگم مشکل تو اینه ک خداروشکر هزار مرتبه شکر مشکل و درگیری گرفتاری نداری ب این چیزای پیش پا افتاده و چیزی ک اصلا اصلا مهم نیست فکر میکنی. سرگرمی چیزی واسه خودت درست کن چرا ذهنت انقد باید خالی باشهکواقعا ب این موضوع ک اتفاق افتاده و جبران شده و تمام شده فکر کنی .
یا کلا توی زندگیت همه چی بر وفق مرادت بوده که الان این مسئله برات غیر قابل هضم....یا وسواس خود کنترلی داری که همه چی باید تحت مدیریت و کنترل تو باشه که الان توی این وضعیت داری اذیت میشی
میدونی من بیشتر اون قسمته خریتم اذیتم میکنه که چرا واقعا رفتم رو دسته مبل 'اصلا از من بعیدع کارم احمقانه بود 'وگرنه اصلا آدم خسیسی نیستم فقط وقتی اشتباه میکنم اصلا نمتونم خودمو ببخشم 'همشم فک میکنم با ندونم کاری ممکن بود خسارت زیادی بزنم به خونوادم
به نظرم بیشتر از اینکه وسواس فکری داشته باشی، ترسیدی. خب خداروشکر به خیر گذشت. من خودم آدم کمال گرایی هستم. آدمای کمال گرا وقتی یه اشتباهی میکنن، همش میگن چرا اون کارو کردن. پیش خودشون هی تجزیه و تحلیلش میکنن حتی ممکنه اون اتفاق از نظر بقیه تموم شده باشه، ولی از فکر آدم کمال گرا به همین راحتی پاک نمیشه. به عقیده اونها هر کاریو باید به نحو احسن انجام داد. شاید به خاطر همینه نمیتونی از این اشتباه ساده بگذرین.
