بابام الان از خونه فرار کرد..

آره درسته عزیزم بسیار حساس و خود رای هستش .. من اهل بحث نیستم و حرف کوش کنم هستم خیلی ..

نمیدونم .. کاری ازم بر نمیاد .. چی بگم.. 

عزیزم قبلا ها خیلی تلاش کردم .. همین کارا هم کردم .. مامانم وقتی خوبه همه ی این رفتار هاشو انکار میکنه .. منم یه دختر حساس  و فراری از خانواده شدم که گوشاشو میپوشونه و که همش اشکش دمه مشکشه .. 

من فرار کردم اومدم طبقه ی بالا .. من میترسم از مامانم .. طرف بابامو که میگیرم بدتر اذیت میکنه بابامو .. من چه کاری میتونم بکنم وقتی که انقدر بابامو صدا میکنه و هیچی بعدش نمیگه و فقط صدا میکنه که روانی بشه .. خودمم روانی شدم .. فکر کن یکی هی اسمتونو صدا بزنه با حرص و و با داد، تا شما از خواب بپری و هیچی بهتون نگه و این روند چن ساعت ادامه داشته باشه .. از شکنجه ی روانی بدتره .. تازه بابام رو چند بار از خواب بیدار کرده و بلندش کرده ولی باز وقتی ازش میپرسه چیه ، چی کار کنم ، هیچی نمیگه و فقط با داد و غرش صدا میرنه اسم بابامو .. همیشه تو خونمون این وضعه .. 

مانانم وقتی حالش خوبه همه ی این کارا رو انکار میکنه .. وقتی خوبه ، روابطش با بابام عاشقانه ست ولی سر چیزای الکی بابامو که پیر و شکسته شده تنبیه میکنه و آزارش میده .. بار ها شده که بابام لباس پوشیده و اماده ست تا برن بیرون ولی یه هو قهر میکنه و لباساشو در میاره و هر چی التماسش میکنیم اهمیت نمیده .. حتی یه بار واسه عروسی پسر عموم رفته بودیم یه شهر خیلی دوری ، یه هو مامانم تو هتل لباسای عروسی رو با ارایش و همه چی  از تنش در میاره و برنامه و ذوق و مسافرت ۱۰ نفر آدمو بچه و بزرگ رو کنسل میکنه .. تازه توی چند تا عروسی این کارو کرده .. همیشه تا لحظه ی آخر صبر میکنه و بعد یه هو همه چی رو خراب میکنه .. واسه همینه که برام همیشه غیر قابل پیشبینیه کاراش .. متاسفانه اینکه مامانم لیدر و اصل کاری همه چیزم هست .. با اینکه بچه ی وسطه ولی ازین ادم های زورگو قدرتمند خوانواده ست که برای همه تصمیم میگیره و همه ازش حساب میبرن..

من داشتم گریه میکردم تا الان .. به خدا تلاش کردم ببرمش .. به خدا تلاش کردم ..

باشه .. مگر اینکه با بابام برم .. 

برای منم همین طوره .. پدرم زبانزد فامیله به اخلاق و محبتش .. خیلی مظلومه و همیشه هم با این وجود روز ها ناز مادرمو میکشه  .. ولی مامانم همیشه سر کوبش میکنه ..