عشق من آن جا است. در آن جایی که دانه ها سبز می شوند و ریشه ها به هم می رسندو آفرینش در میان پوسیدگی خود ادامه می دهد،گویی همیشه وجود داشته پیش از تولد و بعد از مرگ. گویی بدن من یک شکل موقتی و زودگذر آن است. می خواهم به اصلش برسم.
می خواهم قلبم را مثل یک میوه رسیده به همه شاخه های درختان آویزان کنم...