بچه ها من خیلی بدم😔😔😔

همون دلتوزده خودت چی خوشگلی؟امروزی؟

خب الان گرفتم چیه خوب گوش کن شایدب دردت بخوره

خب جواب نمیدادی بهش ردش میکردی حالا هم طلاق بمیر برو تا بد نباشی بزار یکی دیگه بیاد تو زندگیش لااقل اون احساس خوشبختی کنه شما هم برو یکی دیگه رو پیدا کن که تو رو به ارزوهات برسونه 

اولین حرکت همیشه باخودت بگوزن بایدازمردخوشگلترباشه پس اگ توسری طبیعیه مدام باخودت تکرارکن ی همسرخوب ووفادارداری مردبایدمردباشه توافسردگی موندن ودنیای ناامیدی غرق شدن یعنی خراب کردن اینده اون دوتابچه بخودت بیاهمین امروزهمین الان پاشوبی دلیل بخندببین ب زورهم ک شده سرتوگرم کن بشین ازخوبی های شوهرت برادخترات بگوکم کم این حس میره تووجودخودتم 

دیگه این مشکل خودته یا خودتو خوب کن یا طلاق بگیر بنده خدا شوهرت چه گناهی کرده که باید تحملت کنه وقتی باهاش بد هستی تو به فکر خودتی نه به فکر اون بنده خدا

وقتی امیدداشته باشی خداخیلی کمک میکنه میفهممت امامیشه درستش کرداین حسوببین تومدام داری میگی این ادم مردرویاهات نیس بخاطرهمین ملکه ذهنت شده ازاین ب بعدخوبی هاشوببین بی اون بودن وتوذهنت بیارببین چ بده جدابشی خدانکرده دختترات ی عمرازمحبت پدربی نصیب بشن یامادربعدهزارتاچشم ناپاک بیفته دنبالت عشق ی مدته بعدعادی میشه پس قدراین نعمت ک خداداده روبدون بخودت تلقین کن ک عاشقشی عاشقش میشی خیلیاروببین توهمین سایت حسرت یه مردخوب ودارن هرروزکتک دعواخیانت فکرشوکن 

من خودم باهمسرم دوس بودم ازدواج کردیم ی مدت واقعاهمین حس شماروداشتم خودم افسرده بودم خداروشکررفع شدشمام سعیتوکن همه چی درست میشه

عزیزم  عشق وجود نداره . 

پسر همسایمون با یه دختری اشنا شد در دانشگاه . 

عاشق هم بودن . برای هم میمردن . 

پدر دختره قبول نکرد. سه بار رفتن خواستگاری. پدر دختره پسر رو بیرون انداخت . 

بلاخره با کلی واسطه که عاشق هم ان و برای هم گریه میکنن ازدواج کردن .  چند سال از ازدواجشون گذشته تازه  طلاق گرفتن ... اگه واقعا عشق اینه نباشه بهتره . 

البته توی فامیلام و دوستام زیاده .

چه عشقی چه کشکی؟؟؟

واقعا سخته این جور زندگی کردن

من کاملا با جون و دل درکت میکنم

همیشه هم مثل شما گفتم من بدم بااینکه اون هم کم وکاستی های زیادی داشته اما به زبونم نمیاد بگم فقط بدی از اونه

عزیزم من هم 19ساله دارم با کسی زندگی میکنم که انتخاب خانواده م بود

اما من خودمو خیلی قوی نگه داشتم و برای زندگیم و سرو سامون دادنش خییییلی تلاش کردم اما الان بعد اینهمه سال فهمیدم قدر منو نمیدونه 

ادم پاکیه و سالم اما یه زن علاوه بر اینها یه همدم میخواد...یه دلسوز میخواد...یکی که تو بیماری و ناراحتی درکش کنه...یکی که نیازهاشو بفهمه مخصوصا برای زنی که پابهاش برای جون گرفتن زندگیش کار کرده بدون چشم داشت اماااا......

یه سال افسرده بودم...دایم گریه...دایم ناراحتی...اما نمیزاشتم بقیه بفهمن چمه...الان فهمیدم چاره ای جز اینکه خودمو بچه هامو دوست داشته باشم و زندگی کنم ندارم

فهمیدم اگه ناراحت باشم با ناراحتی میگذره و اگه خوشحال باشم به خوشی رد میشه

بچه ها که گناهی ندارن...بهتره تو هم نظرت رو عوض کنی...اگه تصمیم بگیری خودت رو دوست داشته باشی دیگه به خودت اجازه نمیدی از کسی بدت بیاد...

مادامی که کنار همسرت هستی باهاش خوب باش...بابچه هات بخند...ورزش کن...برای خودت به خودت برس نه برای دیگران...سعی کن همیشه سالم و زیبا باشی

اگه برای شوهرت  نمیتونی زن خوبی باشی لااقل برای بچه هات مادر خوبی باش