بهترین خصوصیت همسرتون چیه؟؟؟😍😍😍😍

يه نصيحت خواهرانه طبق تجربم بهت ميكنم اينطوري متوقعش ميكني بعدا خودش كه زنگ نميزنه هيچ اگر توهم نزنيتازهطلبكار ميشه كه حالش رو نپرسيدي.بدون هيچ تابلو بازي اي سعي كن كمتر كني زنگ زدن و بعد هم فقط وقتي كاري داري زنگ بزني و بذار اون بهت زنگ بزنه و حالت رو بپرسه منم مثل توبودم جايي رسيد كه اگر يه روز زنگ نميزدم چون بچه دار بودم و وقتتكرده بود كار با قهر و بحث و دعوا ميكشيد تازه با بدبختي تونستم از سرش بندازم و الان فقط وقتايي كه كاري دارم بهش زنگ ميزنم

اخه همش فکرم پیششه.اولا اون اینطوری بود الان جامون عوض شده.خیلی ناراحتم.ازش دلگیرم.همش فک می کنم الان اینجوریه ده سال بعد چجوری میشه

مشکلش چیه خب

اولا اونطوري بود چون شما اينطوري نبودي حالا هستي ديگه اون ميگه چه كاريه با اينهمه مشغله برم زنگ بزنم خودش زنگ ميزنه.ده سال ديگه چيزي نميشه اونقدر موضوعات فكري عوض ميشه كه ناخودآگاه توقعات اينچنيني خنده دار ميشه

نمیدونم اینقد که اقا صداش میزنم عزیزم جونم فدات بشم.اینقد قربون صدقش میرم تا یه رفتار سرد ازش میبینم دلم میشکنه.اخه مگه میشه اینقد سنگ و سرد باشه.خیلی خشکه.فقط یه چیز یاد گرفته که میگه تو بلد نیستی احترام بذاری من نمیدونم از نظر اون احترام گذاشتن چیه

پس چرا واسه خونوادش اینجوری نیس.انقد دوسشون داره که حد نداره.هر مناسبتی میشه پول میفرسته که من کادو بگیرم واسشون.ولی تا حالا نشده یبار واسه من ی کادو بگیره.خب مگه میشه ادم تو نامزدی انتظار نداشته باشه

مرسی گلم اره خداروشکر.🥰😍😘

از نظر مردا احترام یعنی سکوت در مقابل تمام حرفاشون😕

عزیزم یادبگیر اول خودتو دوست داشته باشی

بهش گفتم تو میخوای هر حرفی بزنی من بگم چشم هروقتم رابطه بخوای من بیام زیرت.ولی بدون تو اسیر نگرفتی من برده نیستم.منم نیاز به مرد دارم نیاز به یه همراه دارم.ولی انگار هیچ کدوم از حرفام به گوشش نمیره.من بلد نیستم خودمو چجوری دوست داشته باشم بخدا

خودت خودتو خوشحال کن ، به خودت فرصت زندگی بده

تا وقتی که منتظر باشی همسرت خوشحالت کنه هیچوقت از زندگیت راضی نیستی!

باورت میشه همه چیز خونه دست منه؟حتی اب خوردنشم ازم اجازه میگیره؟؟؟؟

ولی ذره ای محبت ازش نمیبینم؟زنگ میزنه سلام نمیکنه باورت میشه؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

احوالپرسی نمیکنه؟؟؟؟من اینارو به کی بگم۲۵سالشه

شاید تو خانوادشون محبت کردن رو به هم یاد ندادن!

خانوادش چجورن؟

من مدیریت زندگیم کاملا دست خودمه.هرجا برم هرکاری کنم.ولی شوهرم هییییچ پشت و حامی نیس.اگه تونستم به این مرحله از زندگی برسم فقط و فقط رو پای خودم بودم و همیشه شوهرم جلو پام سنگ مینداخت ولی من به حرفش گوش نمیدادم.الان میبینه که من هرکاری کردم به نفع جفتمون تموم شده ها ولی نمیگه که مثلا کار خوبی کردب

الان که دیگه زنش شدم و رفتم تو خانوادش میبینم اصلا باباش با هوی سلام میکنن.بقران اگه بخوام دروغ بگم میگه هوی

خدافظی که اصلا تو کارشون نیس.بعد زن رو حمال میبینن محبت کردن به زن رو زن ذلیلی میبینن

حس میکنم اعتماد به نفس پایینی داره درسته؟