بی همگان بسر شود بی تو بسر نمیشود
داغ تو دارد این دلم جای دگر نمیشود
میتوان همچون عروسک های کوکی بود ...
با دو چشم شیشه ای دنیای خود را دید..
میتوان در جعبه ای ماهوت ..با تنی انباشته از کاه..
سالها در لابه لای تور و پولک خفت...
میتوان با هر فشار هرزه ی دستی...
بی سبب فریاد کرد و گفت...آه من بسیار خوشبختم 😔😔
فروغ فرخزاد .
در رفتن جان از بدن گویند هر نوعی سخن
من با دو چشم خویشتن دیدم که جانم میرود💚🧡💙❤💜💛🌹
گفتم ای دل، نروی؟خار شوی، زار شوی
بر سرِ آن دار شوی بی بَر و بی بار شوی
نکند دام نهد؟خام شوی، رام شوی؟
نپَری جلد شوی،بی پر و بی بال شوی؟
نکُنَد دل نکَنی،دل بکَنَد،بهرِ تو دِل دِل نَکُنَد...
اخرشم همین شد دل نکندم ولی دل کند...
این شعرم خیلی دوست دارم
به خداحافظی تلخ تو سوگند نشد
که تو رفتی و دلم ثانیه ای بند نشد
....
اوست نشسته در نظر من به کجا نظر کنم
اوست گرفته شهر دل من به کجا سفر برم
مرگ من روزی فرا خواهد رسید روزی از این تلخو شیرین روزها
