اگه در مورد ازدواج میگی خب بالاخره هرکسی با توجه به معیارهای خودش پیش میره و بالاخره تا حدودی باید چهره ی فرد مقابل رو بپسنده و زیباییم از دید افراد مختلف متفاوته و به نظر من خیلی چیزای مهم تری تو زندگی هست که ظاهر درمقابلشون خیلی کمرنگ میشه شناخت ودرک مقابل،اخلاق،نوع درست برخورد ها،اعتقادات و...برای من اولویت بالاتری دارن
در مورد بقیه چیزام مثل موقعیت شغلی فکرنکنم اونقدر تاثیر داشته باشه(درصورتی که معمولی باشه)
ببین از چی به چی رسیدیم🙄😅
ب فرزندم یاد میدم ازاده باشه هر اعتقاد و دین و اخلاقی ک میخواد انتخاب کنه انسانیت رو در اولویت کاراش قرار بده و مثل منم نخواد همه ازش راضی باشن
بچه ها قرار نیس آرزوهای به دل مونده مارو برآورده کنن، کاش اینو پدر مادرا درک کنن
نه منظورم ازدواج فقط نبود کلی گفتم این یه واقعیت که توی ارتباط ها ناخود آگاه به سمت کسی جذب میشیم که زیبا تره (اینم بگم که توی برخورد آول)اما بعدش آگه آون آدم اخلاق درست و حسابی نداشت ازش زده میشیم یا برعکس
اما برای من اینطور نیست ظاهر ادما اصلا برام مهم نیست
ن اینکه بچه دو ساله بگه من اعتقادم اینه منم بگم اوکی انتخاب با خودته اما وقتی خوب و بد رو یادش میدم تحمیلش نمیکنم ک چون مثلا من ب حجاب اعتقاد دارم اون هم حتما حجاب داشته باشه یا تماز بخونه میگم این دین و این واجبات و مستحباتش بنا ب دانش خودم اگر مسلمانی واجبات دینش رو ب جا بیاره این راه و رفته اگر انجام نده این راه و رفته وقتی فرزندم ب بلوغ فکری برسه خودش درک خواهد کرد ک چ اعتقادی و چ اخلاقی درستتره چون با اجبار و زور نبوده
در مورد شغلم گفتم
منظورمن یه فرد معمولی بود ولی تاحدودیم برای بعضی افراد درسته بالاخره زیباییم یه امتیازیه برای اون فرد🙂کی از زیبایی بدش میاد
چه خوبه در کنارش شایستگی های اخلاقیشم زیبا کنه
اینکه بگیم اصلا برامون مهم نیست هم خب درست نیست بالاخره تو خیلی از موارد مثلا همین حیطه شغلی رو مثال بزنم یه کسی که مدل میشه از زیباییش استفاده میکنه یا تو ازدواج باید به دلت بشینه اون فرد
خوب قسمت زیادی از باور های ما دقیقا وقتی شکل می گیرن که بلوغ فکری نداریم و اگه قراره به طور تمام و کمال فرزندی راه خودش رو خودش انتخاب کنه هیچ کدوم از باور های خودمون رو نباید تو تربیتش دخیل کنیم و تا رسیدن به سن بلوغ فکری باید از لحاظ اعتقادی کاملا رها باشه تا وقتی قراره مقایسه کنه بین اعتقادات مختلف و انتخاب کنه همون نگاهی که به اعتقاد شما داره همون نگاه هم به اعتقاد ضد شما داشته باشه که ممکن نیست
حرف از مسلمانی زدید تو اسلام که تربیت دینی از سن کودکی آغاز می شه ... آموزش نماز ... آموزش احکام اولیه بر اساس آموزه های اسلام قبل بلوغ باید انجام بشه مگه این که یک مسلمان یک برداشت شخصی سازی شده و دلخواه او من درآوردی ز دین اسلام کرده باشه تا بتونه حرف شما رو بزنه
ببینید حرف من اینه ک هیچ چیزی رو اجبارش نمیکنم خوب و بد رو ب اقتضای سنش و شرایط توضیح میدم و انتخاب ب پای خودش خواهد بود مثلا الان شاگردای نوجوونی دارم ک مدام از اجبار پدر و مادراشون در هر مسله ای از درس خوندن انتخاب رشته حجاب و انتخاب پوشش بگیر تا مرتب کردن اتاق و این چیزا نالانن و مدام میگن اگه برم دانشگاه ی شهر دیگه حتما فلان کار و میکنم مطمنا پدر مادرا شون دارن در جهت تربیت هر چ بهتر اینها میکوشند ولی وقتی ب اجبارررر بهشون میگن این کار و انجام بده و اون کار و انجام نده بچه فقط زده میشه من میگم چون من چیزی رو قبول کردم نباید اجبار فرزندم بکنم باید راه درست و غلط رو نشونش بدم و انتخاب پای خودش باشه
قیافه و اعتقاد و اینا مثل خودم
ولی اخلاق نه . من یکم عصبیم
زود از کوره در میرم
خیلییییی راضیم❤
ن، دوست دارم صبور باشه
