افسردگی ام داری به نظرم
برو درمان کن حیفه جوونیته همش با غم و غصه و حرص خودن بگذره بی خیال باش از زندگی لذت ببر انقدم وابسته به شوهرت نباش
خب پس عاشقش کن
دوست داشتنتو کمتر تو ظاهر نشون بده یجوری رفتار کن که انگار خودتو بیشتر دوست داری و واقعا داشته باش برای خودت وقت بزار باشگاه برو به تیپت برس خیلی ریز توجهتو کم کن بهش وقتی خونست مدام کنارش نباش گاهی یه گوشه بشین و کتاب بخون ولی گوشی دستت نگیر بزار اون بیاد نزدیکت بزار تلاش کنه که محبتتو بدست بیاره خودش کم کم عاشقت میشه
خیلی بهش میگم که دوسم نداری،انگیزه ای برای رو خودم کار کردن ندارم آخه اون وقتی که من بهترین رفتارو باهاش داشتم و عاشقونه میپرستیدمش و بهش اعتماد داشتم اون حرفو زد حالا با چه انگیزه ای بازم رو خودم کار کنم
با این حرفا و حرص خوردنا حتی به روی اونم نیاری انرژی بینتون منفی میشه زده میشه ازت
اینکه گفتم خودتو دوست داشته باش و با خودت مثل ملکه رفتار کنو دست کم نگیر خیلی جواب میده سعی کن بجای عشق همراه ناراحتی مهربونی همراه خوشحالی بدی بهش
دقیقا همین طوریم،میگم‌چطور قبلاً که اون همه دوسش داشتم و رفتارمون باهم خوب بود عاشقم نشد حالا که دیگه این همه بی احترامی و... شده حالا عاشقم میشه و مورد دیگه اینکه من نمیتونم ببخشمش هم به خاطر این حرفو و هم به خاطر اینکه پشتم نبود
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
42 ثانیه پیش
42 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
