من خیلی خوشبختم خونواده ی خوب داشتم تن سلامت هرچی خواستم داشتم بهترین پدر و مادر دنیا زیبایی ثروت همه چی بعدشم با یه مرد کامل ازدواج کردم که جونمه و خوشبختم همه چی دارم ولی مثل افسرده ها شدم از اولشم کلا خیلی احساسی بودم و خیلی دل نازک وقتی حس میکنم مادرم دلانگمه گریه میکنم با کوچکترین چیزی بی دلیل مثلا دلتنگ خونواده م میشم از طرفی هم نمیشه که هم پیش اونا باشم کریه میکنم من چقد نامردم که بخاطر عشقم خونوادمم زیر پا کذاشتم اون به کنار شبا هکش به این فک میکنم که من ازدواج کردم مامان بابام پیر میشن برادرام بزرگ میشن و من مامان میشم بچه م بزرگ میشه ولی الانم که اینو میگم اشک داره چشممو میترکونه و جاری شد قبل گفتنش و میگم از دستشون میدم میگم زن گی پوچه ما همه میمیریم اگه قراره روزی عزیزترین کسانمو از دست بدم عشقم خونواده م چرا باید زندگی کنم الان اینو مینویسم صورتم خیسه و اشکام امون نمیدن من ۲۰ سالمه کاش بتونم این فکرارو دور کنم اذیت میشم همش گریه م میگیره خونواپمو خیلی دوسدارم حتی از خونه پدرم برمیگردمم گریه میکنم الان مامانم دلتنگمه داداشتم ناراحته و ....
خب الان مشکل چیه
تا مشکلات حاد رو با دست خودت پیش نیاوردی مثل من شاد باش وشاکر،
وای تو فک کن بری خونه مامانت بمونی اون ناراحت میشه. ارزویه مامانت خوشبختیته. خوشی زده زیر دلت افسردگی گرفتی.
خیلی دوری ازشون؟
چندوقته ازدواج کردید؟باازن اوصاف فکنم تازه عروسید کمکم درست میشه عادت میکنیدبزاریدزندگی روال خودشوطی کنه
عزیزم ناراحت نشو اما همه اینا از بی مشکلیته
به نظرم هدفت از زنگی رو باید عوض کنی
مشاور خوب میتونه کمکت کنه
عزیزم یکم افسردگی داری یه مشاور برو کمکت میکنه
منم یک ساله ازدواج کردم.پدرم فوت شده و فقط مادرم هست.خیلی به مامانم وابسته ام.دقیقا مثل تو،اگر الان فکر کنم که مامانم مریض بشه یه عالمه گریه میکنم.مادرم تنهاس.بخاطر تنهاییش بعضی وقتا میگم کاش ازدواج نمیکردم
خانمي من كه تك دختر هستم و فقط يك برادر دارم
تازه بعد ازدواج از تهران اومدم اصفهان
سال اول به خاطر مادرم خيلي گريه كردم
ولي عادي ميشه
ببين سوره ها رو بخون آرامش ميگيري
باشگاه برو ورزش عاليه
با نمد وسايل تزئيني درست كن
اين حس ها مقطعيه
