منم آدم ترسویی نیستم که جسارت طلاق گرفتن نداشته باشم اما وقتی شرایط قبلش رو‌یادم میاد. تو این جامعه همه مثل یه شکار بهم نگاه میکردن. تا تو محل می فهمیدن پدر و‌برادر و شوهر ی در کار نیست همه شروع به آذار و اذیت میکردن.اینایی هم که میگن تو انتخاب دقت میکردی. آخه تو این جامعه که با من ازدواج میکرد. میدونید چند بار خواستگار اومد خونه وقتی میفهمیدن هیچکی رو‌نداریم و من قیم دوتا خواهرم هم هستم میرفتن پشت سرشون هم نگاه نمیکردن
سلام عزیزم.ما به این می گیم دیوار مردم رابلند کردن.حالا نمیشه کاریش کرد البته تا یک مدتی.اعتمادش را جلب کنی.سند که آزاد شد هنرمندانه ازش سهمت را بگیر.بدبختی ما زن ها همینه کسی را دوست داریم همه چیزمون را می دیم.البته خدا را شکر من همیشه برای شناخت طرفم از طعمه های کوچک استفاده کردم
اگه می تونی یک سرمایه حتی کم براش جور کن یک سوپر مارکت کوچک بزنه..یا توی آژانس کار کنه.ببین چی دوست داره.شما که تا اینجا حمایت کردین قطعا برای شغل هم تنهاش نمی زاری.
مشاور هم نظرش همین بود. میگه اعتماد به نفس راه اندازی کار و کار کردن بیرون رو نداره باید براش یه کار راه بندازی. اما من تازه برای خودم سرمایه جمع کردم که یه کار رو شروع کنم. و توان مالی اینکه برای اون کار راه بندازم ندارم. البته ماشین داریم . اما همش فکر میکنم کار آژانس درامدی نداره و فقط استهلاکه
اگه می تونستی وانت جور کنی که بره میدان میوه و تره بار برای مغازه ها جنس بیاره .فقط صبح زود باید بیدار شه بد نبود
آره اینجوریه. اگه مثلا یه کار براش آماده کنی بگی اینو انجام بده انجام میده.مثلا الان دارم برای خودم مغازه میزنم. براش مصالح و چوب و... گرفتم گفتم بساز. خودش آروم آروم میسازه. اما این تموم بشه کاری براش نسازم باز بیکار میشینه تو خونه
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
36 ثانیه پیش
37 ثانیه پیش
37 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
