فضولیه یه ادم،اعصابمون رو خراب کرده چی بهش بگم؟

که دکتر هم بهم گفت ریسکت بالاست و من صلاح نمیدونم که الان بگید .بهتره بری ازمایش آمنیوسنتز بدی و منتظر جواب باشی.

دنیا رو سرم خراب شد از استرس دل تو دلم نبود تا رفتم برای ازمایش و بهمون گفتن یک ماه بعد جوابش میاد که ما جواب فوری درخواست دادیم و بعد سه روز جواب اومد که نی نی سالمه سالمه

اما جواب کتبی هنوز اماده نشده .دکترم گفت صبر کن جواب کتبی هم بیاد بعد میخوای بگی بارداری بگو چون امکان داره جواب کتبی با شفاهی فرق کنه چون دقیق تره

بچه ها یک هفتست که جواب کتبی اومده و اونم سلامت کامل بچم رو ثابت کرده و پس فردا سونوی انومالی دارم که دیگه خیالم از ظاهر نی نی هم راحت میشه.

اهان راستی وقتی ازمایش آمنیو دادم هم دکتر بهم گفت باید یک هفته استراحت کنی و از پله بالا پایین نری.

شانس مذخرف من تو اون یک هفته یه مراسمی شد که همه خونه مادر شوهرم جمع بودن و ما گفتیم نمیای .

باز شاخکهای این خانم تکون خورد که بیاد ببینه چه خبره

انگار شک کرده باشه از مادر همسر پرسیده بود که فلانی بارداره؟اونم خودش رو زده بود به اون راه و گفته بود نمیدونم اگر باشه هم نمیپرسم تا خودش بگه.

باز بی خیال نشد و از خواهر شوهر پرسید و همین جواب رو شنید .خلاصه دستش که به جایی بند نشد شروع کرد به پیام دادن به من از درِ دوستی 

که وااای من دیگه بهت شک کردم و گفتم حتما خبری هست و نمیخوای بگی و این چیزا که منم جواب سر بالا دادم اما بازم ول کن نبود .دیدم دیگه دارم اذیت میشم محترمانه بهش گفتم ببین اگر چیزی باشه زمانی که لازمه تو بفهمی بهت میگم پس بیخودی کنجکاوی نکن.

گفت نمیخواد بگی خودم میدونم(ببینید چقدر وقیح)

گفتم حالا چراباید بچه دار شدن من اینقدر برای تو مهم باشه؟

گفت نه مهم که نیست حالا بچه ای باشه یا نباشه

با این که من این جواب رو بهش داده بودم بازم یکبار دیگه از خانواده همسرم سوال کرده بود که فلانی بارداره؟

منم تو شرایطی نبودم‌که بتونم بگم .همش منتظر جواب ازمایش بودم اما دریغ از یه ذره شعور تو وجود این ادم.

خلاصه گذشت تا یه شب به بهانه اینکه میخوان سر بزنن به من با برادر شوهر و بچه ها اومدن خونه ی ما.

باز رو در رو برگشته میگه من که دیگه به تو شک کرده بودم گفتم یه چیزی هست اینا به ما نمیگن.منم نه گذاشتم نه برداشتم گفتم انگار باید چندتا حرف درست و حسابی به تو بزنم تا تو بی خیال بشی.

خندید و دیگه ادامه نداد.

تا دیشب که باز برادرشوهرم زنگ زده به مامانش اینا که ما که میدونیم فلانی بارداره چرا به ما نمیگن و این حرفها.

مادر شوهرم هم زنگ زد به همسرم که برادرت این حرف رو زده حواستون باشه .همسرم هم دیشب کلافه شده بود از این حجم از دخالت و فضولیه بی جا که بابا هر کسی شرایط خاص خودش رو داره چرا گیر میدین اخه؟

اعصاب من به کلی داغون شد سر این مساله.

این یه نمونش بود .حالا شما بگید من چکار کنم با این ادم؟اصلا هیچی سرش نمیشه هیچی نمیفهمه بویی از ادب نبرده.

نوشتم گلم.

نوشتم دوستم