کاربرقدیمی هستم نخواستم شناخته شم😣ی مادرخیلی عصبی هستم باخانواده ی شوهرم زندگی میکنم بیشترین دلیل عصبی بودنم همینه ک با اونا همسایه هستم ازخانوادم خیلی دورم هیچ فامیل نزدیکی توشهرخودم ندارم.ازخونم نمیتونم بیرون بشم چونتمام اختیارمن وهمسرم دست خانواده همسرمه. حتی نمیتونم برم خونه ی بابام.شرکت همسرم ورشکست شده وازکاربیکارشده.ماه هفتم بارداری هستم.فقط کمکم کنین چ جوری بتونم این اوضاع رو تحمل کنم ادم ناشکری نیستم میدونم همش حکمت خداست و ازشانس بدم با کوچیک ترین حرف سریع به هم میریزم نمیتونم خودمو کنترل کنم بچموصورتی میزنمو باهاش گریه میکنم بخدا الان دارم با گریه واستون تایپ میکنم.هزینه ی رفتن پیش روانپزشک خیلی زیادبود ازپسش برنیومدم.مادرشوهرم درکم نمیکنه تمام کارای خونش ب عهده ی منه چیزی هم نمیتونم بگم تاوقتی شوهرم بیکاره.چیکارکنم بچه هابااین حالو روزم بخدابریدم دیگه نمیتونم...
اگه بارداریتو فاکتور بگیریم منم ازاین روزا زیاد کشیدم تهشم ضعف عصاب و ناراحتی قلبی 😔
عزیزم تنها چارش برنامه ریزی هست .از صبح پاشو و برنامه ریزی کن و طبق اون عمل کن شکر خدا گوشی داری .اول پاشو خونرو تمیز کن کارای خونرو بکن ناهار بزار .بعد یه کار هنری توی خونه انجام بده و سعی کن توش موفق بشی و توی اینشتا و ... بزار و کلی هم صحبت پیدا میکنی و به جایی میرسی خودتو تغییر بده نه اطراف و و اینم بگم سعی کن کم صحبت کنی یه علامت پشت دستت بزن و بگو سکوت ۹۰ درصد مواقع ساکت میمونم و هندزفری بزن و اهنگ ملایم حین کار گوش کن کلی موثره
تو بارداری ازت انتظار داره کاراشو انجام بدی
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
38 ثانیه پیش
40 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
