اخرا بارداریمه 2روزه اصلا مامانم بام حرف بزنه گریه میکنمو داد بیداد شوهرم کوچک ترین چیز بگه میزنم زیر گریه 2ساعت بند نمیاد حرفایی که نباید به رو شوهرم بیارم یهو میگم دعوا میشه خود به خود میرم تو فکر گریه میکنم هیشکی جرات نمیکنه سلامم بهم کنه خسته شدم واقعا نمیشه هم جلوشو بگیرم
شما به دنیای افسردگی وارد شدید . خوش امدین 😐
بچه به دنیا بیاد چیکارمیکنی با گریه های نوزادت... اروم باش وسعی کن درک کنی شرایط رو مادر شدن خیلی سختر از این حرفاست
ای جان
ب خاطر هورموناته. من از روزی ک زایمان کردم تا دو ماه اینجوری بودم.
چرا انقد حساسی؟
همه حامله میشنا😐😐
اینجوری بچتو هم ناراحت میکنی
بعدم تازه وقتی به دنیا بیاد سختیات شروع میشه
رو خودت کار کن اینجوری خودتو پیر میکنی
خودم تصمیم گرفتم به خاطر بچم خوب بشم.داروهای تقویتی مو به موقع مصرف کردم. حداقل روزی نیم ساعت از خونه بیرون رفتم. آهنگ شاد گوش دادم.و هر روز شکر گزاری کردم.
البته من دچار وسواس فکری در مورد بچه هم شده بودم یعنی هر لحظه فک میکردم ممکنه بلائی سرش بیاد.نیم ساعت خواب راحت نداشتم. همه رو می رنجوندم بعد عذاب وجدان و گریه
از شوهرم معذرت خواهی میکنم میگه میدونم درکت میکنم اشکال نداره من صبر میکنم نی نیمون به دنیا بیاد بهتر بشی ولی خب هر ادمی یه حدی تحمل داره خودم ناراحتم برا اخلاقم مامانمم میگه اشکال نداره تو خودت قاطی داری
اما عادت میکنی که همیشه درکت کنن بهتره رو خودت کارکنی وشرایط رو سخت نکنی البته بارداری واقعا مشگله به انید خدا بعد زایمان بهترمبشی وقتی نی نی تو بغل کنی وشیر بدی چنان ارامشی میگیری که انگار فقط تودنیا مادرشدی
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
