من قبل ازدواجم مغروربودم خیلی یعنی حتی ازعرورزیادباخاله عمه هم صمیمی نمیشدم بعدازدواج باکمک های شوهرم وضع عوض شدعرورم کم شدتاالان که اصلاغروراون وقتاندارم باهمه صمیمی میشم اما ....
اما....
اما؟
اما چی؟
اما اوسکلتون کردم سرصبحی
من چون خودم بدون خواهربزرگ شدهمیشه میگفتم خداکنه ازدواج کردم خانواده پرجمعیت باشه که همین طورم شدپنج تاخواهرشوهردارم ازنطرقیافه هیکل رنگ پوست خیلی ازمن پایین ترهستن اما ازروزی باهاشون صمیمی شدم خودشون گرفتن بامن نمیپلکم صدباربه خودم گفتم دیونه ای توهم محلشون نزاردیگه دارم پشیمون میشم ازگذاشتن غرورم کنارعددی هم نیستن کلاس میزارن
شاید اون اولا که غرور داشتی ازت حس خوبی نگرفتن و دور شدن
راه حلش هر چی که باشه برگشت به غرور نیست باید با کمک همسرت رگ خواب رو پیدا کنی شیوه ی محبت رو عوض کنی حتما جواب میده
خواهرشوهرو ک نباید ماحال کرد، برگرد ب همون حالی ک بودی و ازش راضی بودی بیخیال حرف مردم، من میدونی چ جوری ام از کسی خوشم نیاد محلش نمیزارم بخاطرهمین اکثرا میگن ک من مغرورم ولی نمیدونن ک چون باهاشون حال نمیکنم حرف نمیزنم یکی ازدوستام زرنگ بود فازمنو گرفت اولش سرکلاس هرچی حرف میزد ماحالش نمیزاشتم بعدا بهم گفت اونروز ب خودم گفتم من باید با این دوست بشم این تک خودمه،
بنظر من ک هرکی جنبه محبتو و خونگرمی تورو نداشت ماحالش نکن دیگ اونی ک جواب متقابل داد و روی خوش بهت نشون داد باهاش خوب باش بزا بفهمن ک لیاقت هم صحبتی باهاتو نداشتن ربطی ب غرور نداره
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
22 ثانیه پیش
29 ثانیه پیش
41 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز