وای من حس شما رو تجربه کردم. خیلی بد دردیه.
من ۶ماهه سقط کردم، به همسرم میگم تو چرا هیچ عکس العملی نشون نمیدی؟ میگه آخه مادر و پدر من مگه چند وقت زنده اند، تا زنده ان باید احترامشونو داشته باشم، دلشون می‌شکنه اگه عکس العملی نشون بدم، اولش که خواهرزادش به دنیا اومد چون مادرش اجازه نداد من برم منم نذاشتم همسرم بره بیمارستان به خواهرش سر بزنه ولی الان میره خونه مادرش سر میزنه، هر دفعه هم میره میاد کلی پرش میکنن
اه انقدربدم میادازاین مرداشوهرمنم همش میگه مامانم نفرین میکنه منم گفتم منم نفرین میکنم اون چرامنوبچزونه من هیچی نگم من که همش میگم خدایابه توواگذارش کردم دارم به چشم میبینم چه دردایی میکشه هرچندزبونش بازم درازه
من مشکل بچه دار نشدنم و سقط های مکررم خیلی جدی بود. ولی اصلا بهشون محل ندادم. برا خودم زندگیم رو می کردم. اتفاقا راحت بودم از دخالتشون. تقریبا بعد 10 سال خدا بهمون یه دخمل داد. الان خانواده شوهرم خیلی دوستش دارن. مخصوصا این که خانواده شوهرم همه پسر دارن و دخمل تک دختر خانوادست.
