غصه چی رو میخوری استارتر دقیق میشه بگی؟
اینکه اینهمه شیر دارم ولی نمیتونم به بچم بدم. احساس میکنم مادر کاملی نیستم. ازبس یه وقتایی از دستش عصبانی میشم وقتی زیر سینم جیییغ میکشه شیشه رو میذارم دهنش میرم. اصلا کم تو بغلم میگیرمش. انگار از اون ناراحتم. اصلا فکر میکنم مادر نیستم. نمیدونم ازبس اطرافیان القا کردن بهم. مامانم همش میگه بیچاره طفلی آخر شیرخشکی شد
ببین باورکن بیشتر خودت اذیت میشی اما دلت نمیاد یه لحظه گریشو بشنوی یه کم بزرگتر میشه بیشتر گریه میکنه فقط مدویی تا شیرش اماده باشه همیشه شیشه ها تمیز باشه همیشه قوطی شیرش پرباشه و بازم یه سری حرف میزنن نامربوط و بازم حرف و حرف وترس که بچت ازت دور بشه
تو بیمارستان شب اول درحد نیم ساعت توستم بهش بدم ولی پیرم دراومد بخیه هام داشت میترکید. اما از فرداش انگار طلسم شده بود هرچی کردم نخورد که نخورد. شب دوم از ترس اینکه قندش نیوفته بهش با شیشه شیرخشک دادم. دستو پاهاش کبود میشد چشماش قیچ میشد از ترس فقط گریه میکردم یه موقع طوریش نشه. بعد خیلی تلاش کردم ۲ هفته فقط شیرخودمو دادم اما همش ۱۰۰ گرم اضافه شد. دکترش گفت بهش کمکی بده. دکترش نفهمید عدم تحمل لاکتوز داره. شیر منو که میخورد بلافاصله پی پی میکرد اونم اسهال. بدنش پر دونه شده بود وزنم که نگرعت. ناچار شدم دوباره شیرخسکو شروع کنم
اصلا یادم میاد حرص میخورم جاری من حتی به پستونک مسخره میکرد ازاردارن یه مادرو اذیت کنن
