عزیزم باور کن دست خودته
من خودم ی مدتی همین حسو داشتم زندگیم داشت از بین میرفت و من همش فکر میکردم خب تقصیر دیگرانه اونا دارن ال میکنن بل میکنن دست خودم نیست
ی جایی به خودم اومدم دیدم اصلااااا مهم نیست که کی داره چی کار میکنه مقصر کیه ظالم کیه مهم اینه که عمر من بد بخت داره میره
اونم چی به انتخاب دیگران به دست دیگران
با اینکه فقط ۱۷ سالم بود اون موقع پا شدم کم کم تلاش کردم
الان زندگی سختی دارم ولی خییییییییلی ازش راضی ام چون خودم قهرمان زندگی خودم شدم هر وقت نا امید میشم فکر میکنم میبینم اگه تلاش نمیکردم زندگیم چی میشد الان کجا بودم
الان همه حتی اونایی که باعث بدبختی هام بودن بهم میگن خوب زندگیتو نجات دادی
پاشو و تلاش کن نزار عمرت بره ۳۰ سال دیگه حسرتش برات بمونه