امروز دخترم رو از ساعت یازده بردیم بیرون.
ن صبحانه خورده ن نهار
تو پارک میخاست پیرهنش رو در بیاره.
بدون من همه جا میره اصلا انگار من براش وجود ندارم
حتی پشت سرشم نگاه میکنه
وقتی صداش میزنیم زیر چشم نگاه میکنه و دوباره میره.
اسباب بازی بچه هارو میگیره و فرار میکنه میره
یکی پفیلا میفروخت میره ناخنک میزنه
میره میشینه پیش خانواده های کنارمون
مثلا ما خودمون نون سنگک داشتیم
اوناهم سنگک میخوردن بعد هی رفته نگاه دهنشون میکنه.بعد ی تیکه گرفته با کلی ذوق اومده
بدون دمپایی میره.
ب همه چی دست میزنه.
از صبح تا الان یا گریه کرده یا تاب بازی کرده.
حتی ابم نخورده
نگرانم اینقد گریه میکنه.
دوسال و ده ماهشه
