شما جای من بودین چی کار می کردین؟

حال دلم خوب نیست. به قول معروف کیف دلم ناکوکه. نمی دونم یعنی اینقدر سخته که کاری رو که انتظار دارم انجام بشه. یعنی خاک بر سرم با این شوهر کردنم. ته ته رمانتیک بازی و احساس خرج کردنه. دیگه ازش انتظاری ندارم. دیشب حتی یادش نبود بهم تبریک بگه. منو باش چقدر ویژه، شام پختم. خورشت قیمه اعلا و برنج مزعفر  و بامیه و سالادشیرازی و دوغ.البته به پیشنهاد خودم قرار بود امشب رو بریم رستوران. 

ولی چون مامان اینا سفر بودن علی(داداشم)   اومد پیش ما و این شد که خودم گفتم یه شب دیگه بریم. فقط توجه نمودید به پیشنهاد خودم. یعنی چون میدونستم مثل همیشه نهایت ابتکارش اینه که یه کیک بگیره ببرتمون خونه مامانش و بقیه کیک بخورن گفتم پیشگیری کنم حداقل. چرا واقعا. تولد منه واسه خودم یه کاری کن. اونم همراه خانواده خودم.  حالا بگذریم گفتم خودم برنامه امشب رو کنسل کردم.ولی با این حال رسمش این نبود که ساعت ده شب دست خالی بیاد خونه و بعد از شام بدو بدو بره سراغ تعمیر دستگیره شکسته دست به آب!  

  دیگه ساعت یازده بود که گفتم بهش دستت درد نکنه امروز و یادت نرفته بود. اولش از در مسخره بازی و ببخشید و تولدت مبارک عزیزم وارد شد ولی سرسنگینی منو که دید،دیگه اونم کامل قاطی کرد.مردک بی احساس برگشته به من میگه همه زندگیم وقتی واسه توءه دیگه چی می گی؟ من شب و روز واسه خاطر کیه که سگ دو می زنم هان؟اینم از شوهر عتیقه ما. همیشه همینه دست پیش میگیره که پس نیفته. منم که دیدم این جوریه دیگه آشپزخونه رو مرتب کردم و یه دو تا لیوان آب خوردم و گوشی به دست افتادم روی تخت. به جهنم که دلش چایی میخواد خودش بره درست کنه. فقط عذاب وجدانم بابت داداشم بود که بعد از چند روز مسافرت باید گوشت تلخی منو امشب تحمل کنه.

 میلاد امام رضا جانه. این تلوزیونم اینقدر مولودی های غمگینانه پخش کرد و صلوات خاصه رو با سوز و آه فرستاد که یه بغض بی صاحابی گیر کرده تو گلوی من و دیگه کم مونده بشینم و هوار هوار کنم. مامان و بابا و آبجی هم که دیگه نوبرن. خودم بهشون گفتم. ولی این وسط طفلی مادرشوهر جان خودش زنگ زد و بهم و تبریک بگه این کارش یه دنیا برام ارزش داشت. این بنده خدا هرسال به جای پسرش خودش برام هدیه میخره. که کم کاری اونو لاپوشونی کنه. قربونش برم من.  خدایی خیلی ماهه. اینم از این.  الهی بگردم دیشب بعد از میرغضب شدن من از همه با مزه تر داداشم بود هی معذرت خواهی می کرد بابت فراموش کاریش. از اون طرف هم  سعی می کرد جمله "تولدت مبارک مامانی" رو به دخترم یاد بده و اونم نا مفهوم تکرارش می کرد و منو می بوسید