نه من پر از عقده ام. چون با خواهرم یک سال و نیم فاصله داشتم. اون بور و سفید و چشم رنگی بود من سبزه و چشم قهوه ای. هیچ وقت نذاشتن موهام بلند بشه اطرافیان کمتر منو دوست داشتن حتی میومدن دنبال اون ،میبردنش پارک و .. منو نمیبردن. حتی مادر پدرم هم اونو بیشتر دوست داشتن چون زیبا بود. داییم یه بار اومد خونمون. مامانم به اون پیراهن گلدار پوشوند موهاشو شونه کرد گل زد بهشون عطر زد بهش .منم گوشه اتاق نشسته بودم نگاه میکردم. داییم اونو با خودش برد پارک. من تا سر کوچه رفتم دنبالشون. بعد با گریه برگشتم خونه. این صحنه هنوز یادم میاد قلبم درد میگیره.فقط ۷ سالم بود
من دختر قانعی بودم و هستم
از صفر سالگی تا 10 سالگیم هم راضی ام
کودکانه هام قشنگ بود
خاطرات زیبایی دارم از اون دوران: )
کاش باز برگردم به کودکی
نه خوب نبود.من خیلی شر شیطون بودم خیبیییلی ..مامانم ۳تا بچه پشت سرهم دنیا اورده بود اعصاب دیگه براش نمونده بود..ساعت ۱۲ تا ۵ تی وی خاموش میکرد میگفت بزور بخوابید ..اون دوتا میخوابیدن با مامانم ولی من نه کارای وحشتناکی میکروم توواون مواقع....دوم اینکه اسباب بازی برام نمیگرفتن ..من هنوز حسرت عروسک دارم.براهمینم میرفتیم مهمونی یواشکی میدزدیم..الان ادم شدم و متنبه🤪
من نمیگم ناراضی هستم، ولی خب دوران دوست داشتنی هم نبود که دلم بخواد به اون دوران برگردم. یک بار هم نشده که دلم برای کودکیم تنگ بشه.
ولی دوست ندارم دخترم مثل خودم کمبود محبت داشته باشه خداروشکر شکر همسر من خیلی فهمیده وبا اخلاقه 😍😊
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
45 ثانیه پیش
45 ثانیه پیش
48 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
