قبول دارین هیچ جا خونه بابا نمیشه ؟ من بعد ۱ سال زندگی هنوز به اینجا عادت ندارم خونه بابام راحتترم شایدم چون ته تغاری ام نمیدونم.....
من خونه خودم فقط راحتم.خونه بابام در حد یه مهمونی دوست دارم برم
نه منم بچه اول بودم همینطور بود، تا ۵،۶ سال هم خونه بابام راحت تر بودم و اونجا حس بهتری داشتم
غیر طبیعی نیست به نظرم، خونه پدرمون تو مجردی بهمون سخت نگذشته، آرامش داشتیم‌حسهای خوب داشتیم حس امنیت داشتبم که بعد از ازدواج هم اونجا برامون دلچسب تره
منم خیلی راحتم خونه بابام.هر چند ک بابام ۱۹ ساله ک نیست😔ولی ی جور آرامش وصف نشدنی دارم اونجا.
نه من خونه پدرمو در حد یه نصف روز مهمونی نه بیشتر
من عاشق همسرم و خونه زندگیمم ولی قلبم تو خونه ی پدریم یه جور دیگه ای میتپه
قربون پدرم و خونه ی پر مهر و گرمش برم❤️
من دوتاشو دوس دارم ولی تو خونه خودمم خییلی راحت ترم
من راحت نیستم مجردم
درسته شدیدا عاشقانه هم همسرمو هم پدرومادرمو دوس دارم ولی خونه ی هیچکدومشون بهم ارامش نمیده،نمیدونم دیگه هیچی حال دلمو خوب نمیکنه
منم خیلی خونه پدرم رو دوس دارم آروم میشم، گاهی دلم میخواد برم تنهایی بدون شوهرم یه مدت عشق کنم خونه بابام، اما باز تا میرم دلم برا خونه خودم تنگ میشه، ولی جاریم به خونه خودش انگا هیچ حسی نداره، شوهره رو ول میکنه با پسرش میره دو ماه خونه باباش
منم تو خونه پدرم خیلی آرامش دارم
خونه پدری بدون پدر خیلی خالیه😭😭😭😭
ان شاءالله خدا پدراتون رو حفظ کنه
ارسال نظر شما
این تاپیک قفل شده است و ثبت پست جدید در آن امکان پذیر نیستتاپیک های به روز شده
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
