سلام صبحتون قشنگ.خانوما من دختری تقریبا۱۷ ساله ام با خانواده ام به شدتتتتت مشکل دارم.آیا ازدواج راه خوبیه برا فرار از این مشکلات؟ خسته شدم دیگه .هر روز دعوا و سرکوفت دخترای دیگه و نیش و کنایه از گذشته .گاهی با خودم فکر میکنم شااید ازدواج راه خوبی باشه تا رها شم از این زندگی مسخره با آدمهایی با طرز فکر بسته و خیال های پوچ.
زیادن دخترایی مث شما یکیش خودم
چی بگم
ازدواج اگه انسان درستی باشه چرا که نه
وگرنه صرفا بخاطر دور شدن از خونواده اشتباه محضه
چی شده ۱۷ سال .من تا ۱۷ سالگی تمیدونستم دخترم یا پسر
برای ازدواج خیلی زوده
و اینکه انتخاب و تصمیم گیری با این شرایط و برای فرار از مشکلات تون ، از چاله ب چاه افتادن
(( هیچ کس خیر خواه تر از خانواده نیست واقعا .... حالا شاید تفاوت سلایقی هم داشته باشیم باهاشون ولی ...))
سلام
این اشتباه رو نکنید
مشکلات خانوادگی و بحت و جدل هرروزه _حمایت نکردن خونواده و اینکه فقطط به فکر دهن مردمی ان ک هیچ وقت بسته نمیشه_فقر پدر مادر_سرکوفت دخترای دیگه_نذاشتن عشقم بیاد خواستگاریم با اینکه هیچی کم نداشت.فرصتش پیش اومد برم خارج حتی تا اقامت اما اونا نذاشتن چون به شدت مذهبین و از فرهنگ غربی بدشون میاد. تحمیل کردن عقایدشون به زور .کتک خوردم جوری ک کارت به بیمارستان بکشه.اینا چیزاییه که به سن ربطی نداره دوست عزیز
اخه درس خوندن و پیشرفت برا من تو این خانواده دیگه معنایی نداره .خودشون جلو رشد و پیشرفتمو گرفتن میتونستم برم بهترین مدارس کانادا درس بخونم اونا نذاشتن .راجع به درس هم برا کنکور پول کتاب تست و مشاور نمیدن بهم. با این عقاید پوسیده شون اگر هم یونی قبول شم نمیذارن برم
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
33 ثانیه پیش
33 ثانیه پیش
34 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
