من درکت میکنم و کشیدم که چی میگی تازه دوست پسرته اما من شوهرم بودو این راهو تا ته رفتم ، به فجیح ترین شکل ممکنم التماس کردم برنگشت که نگشت پستامو بخونی متوجه میشی ، چون این راهو رفتمو داغون شدم میگم بهت که نکن ، در ثمت اینیم که میگی دعوا تقصیر منه به علت دوست داشتنه اونه که همه چیو گردن میگیری مثل من که همش خودمو مقصر میکردم ، ولی بدون دوست داشته باشه چه مقصر باشی چه نباشی نمیره چه بخواد که برگرده
حس میکنم بدون اون نمیتونم زنده بمونم،
حس میکنم چشم خوردیم از بس این دخترای اطراف حسادت میکردن
یعنی هیچ کس تجربه موفقی نداره؟
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
