قضيه اش مفصله اما در اين حد بگم كه عشقه پزشكيه و زندگيو برا من و داداشم زهر كرده طوري كه داداشم تو ٣٠ سالگي رفت تركيه دندان بخونه!!!
منم عاشق هنر و طراحي ام وليالان ٤ ساله كه پشت كنكورِ تجربي ام !!!
ديگه افسرده شدم نميدونيد تو اين ١ و نيم ماه چقدر به خود كشي فكر كردم،
دلم ميخواد روز كنكور خودمو بكشم😖😖😖
چرا ب پدرت حق دخالت میدی؟
کاش دست از سرت بردارت
پزشک خودش؟
پدرتون خودشون شغلش چیه؟
کاش یک نفر ک پدرتون ازش حرف شنوی دارن ، باهاشون صحبت کنه
بلکه تعدیل شدن
یه مامایی چیزی بخون ساکت شه
کاش بابای منم اینجوری بود. اونموقع که عقلم نمیرسید تصمیم درست بگیرم ...
نه نباید تن بدی، باید بری دنبال استعداد و علاقت، حالا به هر نحوی شده، بجنگ، کم نیار، بخدا پشیمون میشیااا
تا ميفهمه دارم درس ميخونم بهم محبت ميكنه و از لحاظ اقتصادي ساپورت ميكنه
اما وقتي نميخونم اصلا منو نميبينه انگار كه وجود ندارم از بچگي منو وابسته خودش كرده و با بي توجهيش رسما عذاب ميكشم
تازگيا هم كلا متلك ميندازه
مثلا الان به تمسخر ميگه چرا نميري يه بوتيك لباس بزني؟؟😓😓😓
نه باباااااا خودتو چرا میخوای بکشی. اینبارم تلاستو بکن. نشد بهش بگو از من پزشک در نمیاد میرم دنبال علاقه ام. یا تهدیدش کن بگو نزارین دنبال علاقه خودم برم خودمو میکشم. البته فقطططططط در حد تهدید.
درثانی انشالله که امسال قبول میشین
به خوابيدنمم گير ميده حتي..
اصلا متوجه نيست تو اين چهار سال شكستِ پشت سرهم اونم تو مسيري كه هيچ علاقه اي بهش ندارم
به اندازه كافي داغون شدم ديگه نميكشم بخدا😞😞😞
عزیزم خوب درکت میکنم من از ۶ سالگی یادمه وقتی به بابام میگفتم ارزوت چیه میگفت تو پزشکی قبول بشی
این بزرگ ترین ارزوشه
و من عاشق رشته معماریم و حتی قبول هم شدم تو شهر خودم ولی عمه هام نذاشتن که برم
الان سال چهارمیه که میخام کنکور بدم 😢😢
اگه جاي من بودين چيكار ميكردين
واقعا موندم ديگه
